In the reflection of postmemory: Migration in frame of art / extra vocabulary

Abstract

`Post-Hafıza Bağlamında Sanatta Göç`, sonraki nesillerin kendi geçmişlerine aitdeneyimlerini `post-hafıza` kavramı üzerinden araştırmaktadır. İlk olarak Marianne Hirschtarafından kullanılan ve ikinci neslin belleği olarak tanımlanan post-hafıza(ardıl bellek)kavramı; ilk elden kültürel ve/veya kolektif olarak yaşanmış bir deneyimin onları takipeden nesillere nasıl aktarıldığını kişisel ya da ailevi deneyimlerle birlikte ele alır.Bu araştırma, kurgulanmış tarih ve hafızanın siyaseti arasındaki yelpazede çeşitli göçöykülerini, sanatın post-hafıza ile nasıl ilintilendirildiğini de inceleyecektir. Geçmişinde,yabana atılamayacak derecede göç alan ve göç veren bir ülke olarak Türkiye, kişisel hafızaile ortak hafızanın biraradalığı üzerinden geçmiş ile geleceği birbirine bağlayan önemli biraraştırma alanı olmayı sürdürüyor. Entegrasyon, asimilasyon ve kimlikpolitikalarının(dönüşümlerinin) arşivler ve izler üzerinden temsil edilmeleri(gösterimi/saptanması) bu araştırmanın çerçevesini oluşturacak. Araştırmanın ana meselesiolan `Hafıza nasıl aktarılıyor?` sorusunun ışığında, bir yandan çağdaş sanat pratikleriiçerikleri post hafıza çalışmalarını ön plana çıkartmak, öte yandan göç bağlamındaki güncelpolitik yapılarla, kutuplaşan söylemler arasında bir okuma yapmak bu çalışmaya izlekoluşturacak.`Harici Dil` isimli sergideki çalışmalarım geçmişin izleri üzerinden yola çıkan veYugoslavya`dan Türkiye`ye göç etmiş ailelerin karşılaştığı `temsiliyet` meseleleriniaraçsallastırarak kurgulanmış kimlik politikalarını sorgulayan bir okuma ve arkeolojiöneriyor. İçeriden bir anlatı üzerinden edinilmiş, doğrudan deneyimlenmemiş, ama yine debir parçası olunan geçmişi anlamak ya da algılamak, ortak bir hafıza oluşturmakta dahaetkin görünüyor. Aynı geçmişten gelen çağrışımlar ile nesiller arasındaki aracısız hafızaalanı bu aşamada önemli birer etkene dönüşüyor.

In this study titled `In the Reflection of Postmemory: Migration in the Frame of Art` Iintend to explore the experiences of the second and third generation of migrants in thecontext of `postmemory`. The notion of postmemory, first used by Marianne Hirsch as asecond generation memory that concerns first-hand cultural and/or collective traumatestaments, and the relationship of latter generations to such experiences throughautobiographical or familial experiences.This research will examine how art addresses postmemory in the frame of variousmigration stories, between historical reconstruction and the politics of memory. In acountry like Turkey, where a large number of people have remarkable backgrounds ofmigration or displacement, whether within the country or from another land to Turkey, suchevents connect the past to the present, merging personal memory with collective memory.Ensuring its transmission through a variety of archives and traces; integration, assimilationand identity transformation will provide the framework of this research. In the light of thequestion `How can memory be transmitted?` the aim of this paper is also to underline therole of postmemory studies in contemporary artistic practices.My works in exhibition titled `Extra Vocabulary` suggest a reading to form a specific,operative archaeology with questions and interrogations by mapping out traces of the pastis surrounded by issues of `representation` today of families who migrated from the formerYugoslavia to Turkey. Looking back to the past that you have not lived, but which stillbelongs to you, is related to experiences (which) have been transmitted so deeply andaffectively, Different accounts of the same factual past, and the tension