Speed, size and composition of the United Nations peacekeeping operations` initial deployments

Abstract

Birleşmiş Milletler (BM) barışı koruma operasyonlarının ilk birkaç ayı istikrarlı barışı sağlamak için kritik süreçlerdir, ve ilk konuşlandırmanın hızı ve boyutu BM‟nin kararlılığını göstermekte çok önemlidir. Bu tez, BM barışı koruma operasyonlarının çözümünün oluşturulma ve konuşlandırmanın hızını, ilk katkıların düzeylerini ve kompozisyonunu belirleyen faktörler üzerine ilk sistematik analizdir.BM barışı koruma operasyonlarının orijinal verilerini topladık. Uluslararası ilişkilerden alınmış Realist ve Liberal teorileri test ettik. Katılımda bulunan ülkelerin çıkarlarının katılımlarını fazlalaştırmadığını ve de konuşlandırma sürecini hızlandırmadığını, fakat uluslararası güvenliğe tehditte bulunan çatışmalara daha hızlı konuşlandırma yapılmasının olasılığını daha yüksek bulduk.Liberal ele alışlar için ise, demokrasilerin demokrasi olmayanlardan daha fazla katılımda bulunduğunu bulduk. Uzun zamandır süren şiddetli çatışmaları olan alıcı ülkeler büyük olasılıkla yavaş oluşturulan çözümler ve az katılım oranı olan yavaş konuşlandırmalar alacaktır. Fakat, literatürde yeni bir ölçü olarak, operasyonun kuruluşundan önce alıcı ülkeler çatışmayla alakalı ölümlerde hızlı bir artış yaşarsa, bu insanlık krizi ülkelerin daha fazla katılım yapmasını ve daha hızlı konuşlandırmasını sağlar.Coğrafi bir faktör olarak, katılımcı ve alıcı ülkeler arasındaki mesafe uzadıkça operasyonlara katılım azalır. Son olarak, Brahimi Raporu‟ndan (2000) sonra kurulan operasyonların daha hızlı oluşturulan çözümlere ve çoğunlukla demokrasi olmayan ülkelerin katılımlarıyla daha fazla katılım alma ve daha hızlı konuşlandırma olasılığı daha yüksektir.Anahtar Kelimeler: Birleşmiş Milletler, barışı koruma, personel katılımı, konuşlandırma çabukluğu, kompozisyon.

The first few months of the United Nations (UN) peacekeeping operations are critical stages for achieving stable peace, and the speed, size, and composition of the initial deployments have a vital importance for the UN to signal its commitment to the mission. This thesis is the first systematic analysis on the factors that determine the speed of forming resolutions and deployments, initial contribution levels, and composition of the UN peacekeeping operations.We collected original data on the UN peacekeeping operations. We tested hypotheses drawn from Realist and Liberal theories of international relations. We find that self- interest of the contributing countries do not increase the contribution rates or accelerate the deployment process, but the conflicts that pose a threat to international security are more likely to receive quicker deployments.For the Liberal accounts, we find that democracies contribute more than non- democracies. Recipient countries with long-standing intense conflicts are more likely to receive slower formed resolutions and slower deployments with lower participation rates. However, as a new measure to the literature, if a recipient country experiences a spike in deaths prior to the establishment of the operation, then this humanitarian crisis leads countries to contribute more with a prompt deployment.As a geographical factor, contributions to the operations decrease with the increase in distance between contributor and recipient countries. Lastly, the operations established after the Brahimi Report (2000) are more likely to receive faster formed resolutions and increased initial contributions mainly from non-democracies with prompt deployments.Keywords: United Nations, peacekeeping, personnel contribution, deployment promptness, composition.