Division of inheritance and capital accumulation : Case of Bursa from probate registers,1700-1840

Abstract

Thomas Piketty'nin araştırmalarından yakın zamanda gelen bulguların ışığında, kuşaklar arası para transferinin sermaye birikimi için önemi son on yılda daha çok vurgulanmıştır. Araştırma eksikliğinden dolayı, Osmanlı İmparatorluğu'nda miras yoluyla kalan paranın payı belirsiz kalmıştır. Bu konuya ışık tutmak için bu tez, tereke defterlerine dayanarak Osmanlı Bursa'sında arada 20 yıl boşluk olmak üzere 1700'den 1840'a kadar herbiri 20 yıldan oluşan ardışık dört dönem içindeki miras paylaşımını izlemeyi amaçlamaktadır. Şeriyat'taki önceden belirlenmiş varis listesine rağmen bu tez teoriyi pratikten ayırmayı ve belirtilen dönemde gerçek varis sayısını ve türünü tespit etmeyi hedeflemektedir. Beş farklı servet grubunun toplam varis sayılarını hesaplamanın yanı sıra, bu konu altında çalışılan İslam hukukunda belirtilen birincil varis listesinden yola çıkarak, her bir servet grubu için miras üzerinde birincil ve daha büyük hak iddia eden varis sayısına ait veriler de analiz edilmektedir. Timur Kuran'ın Osmanlı İmparatorluğu'nda Şeriyat'ın eşitlikçi miras dağılımı öne sürülerek sermaye birikimi eksikliği üzerine kurulan argümanının tersine, bu tezin bulguları varis sayısında dönemler ve özellikle varlıklı gruplar arasında, daha fazla servet birikimini ima eden, aşamalı bir daralmayı işaret etmektedir. Her ne kadar kuşaklar arası sermaye birikiminin diğer şehirlerde de çalışılması gerekse de, bu tezin bulguları Şeriyat'ın pratik sonuçlarını yorumlamak ve Bursa'daki servet birikimini betimlemek açısından önem taşımaktadır.Anahtar Kelimeler: Servet, Tereke Defterleri, Miras

In the light of the recent evidence from Thomas Piketty, the importance of intergenerational money transfer for capital accumulation is better highlighted in the last decade. Due to the lack of research, the share of the money received through inheritance remained ambiguous in the Ottoman Empire. To shed light on this matter, this thesis aims at tracking the division of inheritance in Ottoman Bursa for four consecutive periods of 20 years with 20 year gaps in between from 1700 to 1840, based on probate registers. Despite the predefined list of heirs according to Shari'a, the thesis aspires to distinguish theory from practice and observe the heir number and type in reality in the given time frame. In addition to calculating the total heir number for five different wealth quintiles; based on the primary heir list set in Islamic law which is studied under this topic, the data on the total number of heirs with primary and greater claims on estate for each wealth quintile is also analyzed. Contrary to Timur Kuran's argument about the lack of capital accumulation in the Ottoman Empire, attributed to egalitarian division of inheritance in Shari'a, the findings of this thesis indicate a gradual contraction of heirs between periods and especially among the wealthy quintiles, hinting at more wealth accumulation, especially in later periods. Although intergenerational capital accumulation in other cities should also be studied further, the evidence of this thesis is important for interpreting the practical consequences of Shari'a and depicting wealth accumulation in Bursa.Keywords: Wealth, Probate Registers, Inheritance