Turkey`s democratization process under European Union`s conditionality: An index assessment of democracy, governance and human development

Abstract

Türkiye, tarihi boyunca, demokrasiyi topluma yayma mücadelesinde karışık bir süreç yaşamıştır. Avrupalılaşma – ya da Batılılaşma – hareketi, Cumhuriyet'in ilanından bu yana, özellikle Avrupa Birliği üyeliği olasılığının hız kazandığı 2000'li yılların başlarından beri, reform için temel unsurlardan biri olmuştur. Üyelik şartlarına karşı güven oldukça azalmış olsa da, Adalet ve Kalkınma Partisi, anayasal demokrasinin Müslüman çoğunluklu bir toplumda, ülke çıkarının, uygulama maliyetlerinden daha yüksek olması koşuluyla, iç ve dış zorluklara rağmen sağlanabileceğini gösterdi. Bu araştırma, politik çerçevede özellikle 2005'teki resmî katılım müzakerelerinin başlangıcından sonra, demokrasi, insan hakları ve yönetim gibi Avrupa Birliği şartlarına dayanan Türkiye'nin demokratikleşme modeline dikkat çekmektedir.Araştırmanın temel hedefi, uluslar arası verilere göre ülkenin durumunu inceleyerek 2005 ve 2013 yılları arasında Türkiye'nin demokratikleşme sürecini değerlendirmektir. Böylelikle, 2005 sonrası dönemin önemli bir gelişim gösterip göstermediği ve süregelen demokratikleşme yolunda olumlu bir gelişimin öngörülebilir olup olmadığı ortaya çıkarılacaktır.Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, Demokrasi, Islahat, Indeks, Uyum Şartları, Yönetim

Turkey's democracy has experienced a disruptive pattern of consolidation attempts throughout its history. The Europeanization project, envisioned since the establishment of the Republic, has been one of the main drivers for reform, especially in the early 2000s, when the EU membership prospect gained momentum. Although the conditionality's credibility had rather diminished, Turkey's Justice and Development Party demonstrated that a constitutional democracy can be achievable in a predominantly Muslim society, despite external and domestic challenges, provided the benefits are greater than the implementation costs. This study draws attention to Turkey's democratization patterns in the policy areas on which the European Union's political conditionality relies—democracy, governance, and human rights, notably after the official start of the accession negotiations in 2005.The main objective of this study is to assess the country's democratization progress between 2005 and 2013 by examining Turkey's standing according to international indices. Thus, it is explored whether the post—2005 period fostered substantial progress and whether a positive development is foreseeable in the ongoing democratization path.Keywords: Conditionality, Democracy, EU, Governance, Index, Reforms