Obstrüktif uyku apnesi sendromlu hastalarda rinomanometri sonuçlarımızın polisomnografi ve fizik muayene bulguları ile karşılaştırılması

Abstract

Obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS), uyku sırasında tekrarlayan üst solunum yolu obstrüksiyonu epizodları ve sıklıkla kan oksijen satürasyonunda azalma ile karakterize bir sendrom olarak tarif edilmektedir. Nazal direncin OUAS'daki etkisini göstermeyi amaçlayan birçok çalışma mevcuttur, fakat net bir sonuç ortaya konamamıştır. Çalışmamızdaki amaç anterior rinomanometri yaptığımız OUAS'lı hastalarda nazal direncin etkisini göstermektir.Çalışmaya Mayıs 2011 ? Eylül 2011 arasında, horlama, partnerlerinin ifade ettiği uykuda solunum durması, gündüz aşırı uykululuk hali ve yorgunluk gibi şikayetlerle Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kulak Burun Boğaz ve Göğüs Hastalıkları polikliniğe başvuran; yapılan PSG sonrasında, çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden 76'sı erkek 24'ü kadın toplam 100 OUAS'lı ve basit horlamalı hasta dahil edildi. Hastaların hepsine anterior rinomanometri uygulandı. Nazal dirençleri hesaplandı. Detaylı KBB muayeneleri yapıldı, anterior rinoskopi ile varsa burun patolojileri not edildi, mallampati indeksler belirlendi. VKİ'leri hesaplandı. PSG ile ortalama AHİ ve minimum oksijen satürasyon değerleri saptandı. İstatistiksel olarak analiz yapıldığında AHİ ile nazal direnç arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı. AHİ ile mallampati ve VKİ arasında anlamlı bir ilişki bulundu. Hastalarda mallampati ve VKİ arttıkça AHİ'nde artış saptandı.Sonuç olarak, OUAS hastalarında nazal direncin AHİ ve minimum oksijen saturasyonu üzerinde istatistiksel olarak önemli bir etkisinin olmadığı çalışmamızda gösterilmiştir.Anahtar kelimeler: Obstrüktif Uyku Apne Sendromu, Rinomanometri, Nazal Direnç

Obstructive sleep apnea syndrome is described as characterized syndrome that often decreases with blood oxygen saturation with an upper respiratory system obstructive episodes that repeat during the sleep. There are many existing studies that aim at showing the effects of nasal resistance on OSAS but definite conclusion has not been found yet. The aim of our study is to show the effects of nasal resistance on our OSAS patients.The study occurred between May 2011 and September 2011 included patients who had snore, respiratory catch that their partners told, oversleep mood in a day time and exhaustation complaints. They consulted Pamukkale University Medical Hospital ENT and Chest Policlinics. After polysomnography, patients accepted voluntary participation. There were 76 male, 24 female patients. The total number of the patients with OSAS and simple snore is 100. Anterior rhinomanometry was applied for all patients and their nasal resistance was estimated. They had their detail ENT examination. Their nasal pathology by an anterior rhinoscopy was noted down if they had. Mallampati indexes were determined. Finally average AHI, BMI and minimum oxygen saturation values were analyzed.As a result of the statistical analysis, there was not a significant relationship between nasal resistance and AHI. The significant relationship between AHI and mallampati was established. Besides, the statistical significance level was established between BMI and AHI.Finally, our study has proved that nasal resistance does not have a significant impact on AHI and minimum oxygen saturation.Key Words : Obstructive Sleep Apnea Syndrome, rhinomanometry, nasal resistance