Yüksek frekanslı tens ile konnektif doku manipulasyonunun primer dismenore üzerine etkilerinin karşılaştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışmanın amacı primer dismenoresi olan katılımcılarda yüksek frekanslı TENS ve konnektif doku manipülasyonun (KDM) etkilerini karşılaştırmaktır. 18-30 yaş arası primer dismenoresi olan 40 kadın katılımcı randomize olarak iki gruba ayrılmıştır. Tüm katılımcılar tedavi öncesi demografik bilgiler, menstruasyon ile ilgili sorular, ağrı, uyku ve yorgunluk değerlendirmesi ve menstrual semptomları içeren bir form ve kanama günlüğü, Beck Depresyon Envanteri, Beck Anksiyete Envanteri, Hastalık Kontrol Merkezi Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesi-4 (CDC HRQOL-4) ve genel sağlık anketi ile değerlendirilmişlerdir. Gruplardan birine ikinci menstrual siklusunda ağrının en şiddetli olduğu zamanda tek seanslık TENS uygulaması yapılmıştır. Diğer gruba ise birinci ve ikinci menstrual siklusu arasında haftada 5 gün temel bölge, alt torakal ve ön pelvik bölgeyi içine alacak şekilde KDM uygulaması yapılmıştır. Her iki gruptaki katılımcıların tamamı tedavi sonrası, tedavi sonrası 1. ay ve 2. ay tedavi öncesinde kullanılan form ile tekrar değerlendirilmiştir. KDM grubunda tedavi sonrasında ağrı ve yorgunluk şiddetinde azalma, depresif semptomlarda gerileme, genel sağlık durumu ve yaşam kalitesinde iyileşmeler gözlenmiştir (p<0.05). TENS grubunda ise sadece ağrı ve yorgunluk şiddetinde azalma saptanmıştır (p<0.05). Gruplar karşılaştırıldığında TENS grubundaki ağrı şiddetindeki azalma KDM grubuna göre daha fazla olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Tedavi sonrası 1. ay ve 2. ay sonuçlarında KDM grubundaki katılımcıların ağrı şiddetindeki iyileşmenin TENS grubuna göre daha uzun sürdüğü gözlenmiştir (p<0.05). Bu çalışmanın sonuçları, TENS uygulamasının akut dönem etkileri KDM uygulamasının da orta dönem etkilerinin daha iyi olduğunu göstermiştir. The aim of this study is to compare the effects of high frequency TENS and connective tissue manipulation (CTM) in participants with primary dysmenorrhea. Forty female participants between the age of 18 and 30 with primary dysmenorrhea were randomized into two groups. Before treatments, all participants were assessed using a form including demographic information, questions about menstruation, evaluation of pain, sleep and fatigue and menstrual symptoms; a bleeding diary, Beck Depression Inventory, Beck Anxiety inventory, Centers for Disease Control and Prevention Health-Related Quality of Life-4 (CDC HRQOL-4) and general health questionnaire. A single session TENS was applied to one group when pain was worst in the second menstrual cycle. CTM to the basic, lower thoracic and anterior pelvic regions was applied to the other group between the first and second menstrual cycle, for five days a week. All participants were reevaluated after the treatment, 1 month after the treatment and 2 months after the treatment, using the form used initially. After CTM treatment, there was a decrease in the intensities of pain and fatigue, and there was an improvement in quality of life, depressive symptoms and general health questionnaire (p<0.05). In the TENS group, there was a decrease in only pain and fatigue severity (p<0.05). When the groups were compared, it was determined that decrease in pain severity in TENS group was greater than it was in CTM group (p<0.05). In the results of the first and second months after treatment, it was observed that improvement of healing in pain severity of participants in CTM group lasted longer than TENS group (p<0.05). The results of this study showed that the acute effects of TENS application and the mid-term effects of CTM application were better.
Collections