The role of civil society actors in conflict resolutions: A comparative study of Northern Ireland and Kurdish cases
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Bu çalışma Kuzey İrlanda ve Kürt sorunlarını, sivil toplum aktörlerinin rolü bağlamında ele almaktadır. Çalışmada, ilk olarak sivil toplum kavramının teorik literatürü verildikten sonra, her iki çatışmanın kısa tarihsel geçmişi verilmektedir. Üçüncü olarak da sivil toplum aktörlerinin Kuzey İrlanda ve 2013-2015 yılları arasında gerçekleşen Kürt Sorunu müzakerelerinde nasıl rol aldığı irdelenmektedir. Bu araştırma, eğer sivil toplum aktörleri barış koruma, barışma, barış inşası, uzlaşma, gruplar arası diyalog, arabuluculuk, kolaylaştırma, ve sosyal güveni tesis etme mekanizmalarında işlevsel hale getirilirse ve bu aktörler bağımsız birer figüre haline gelirse çatışma çözümlerinde pozitif rol oynayabileceklerini vurgulamaktadır. Sivil toplum aktörlerinin bu mekanizmalardaki rolleri bağlamında, bu çalışma sivil toplum aktörlerinin Kuzey İrlanda müzakereleri kapsamında göreceli olarak başarılı olurken, bu durumun Kürt Sorunu müzakerelerinde sınırlı kaldığını savunmaktadır. Kuzey İrlanda sorunun başarılı bir şekilde sonuçlandırıldığına dair kriter, çatışmaların sona ermesidir. This study focuses on the negotiation processes of Northern Ireland and Kurdish cases by taking the role of the civil society actors into consideration. It, first, gives literature on the theoretical framework of civil society notion and second, a brief historical background of each cases. Then, the study concentrates on the role of civil society actors in the Northern Ireland case and Kurdish peace process which took place between 2013-2015. This study emphasizes that the civil society actors have positive impacts in conflict resolutions if they are functionalized in peace-keeping, peace-making, peace-building, reconciliation, inter-group dialogue, mediation, facilitation, and creating social trust mechanisms, and to be an independent figure during the processes. Based on these, this study argues that the civil society actors played relatively successful roles in the Northern Ireland negotiations while their impact has been limited in the Kurdish peace process. The Northern Ireland case is entitled as a successful case since the violence between parties is officially ended. Northern Ireland case is, therefore, coded as the instructive case of this study. On the other hand, the Kurdish peace process is considered as a failed case because of ongoing violence between parties.
Collections