A history of a western anatolian region: Yenişehir and İznik during the late Ottoman Empire, 1855-1909

Abstract

Bu çalışma, Batı Anadolu'nun Yenişehir-İznik yöresinde farklı sosyal grup ve aktörlerin 19. yüzyılın ikinci yarısı ile 20. yüzyılın başında modernizasyon süreçlerini nasıl deneyimlediklerini ve bu süreçlere nasıl katıldıklarını incelemektedir. Osmanlı taşrası üzerine yapılmış pek çok çalışmadan farklı olarak, bu tez görece küçük, ağırlıklı olarak kırsal ve Osmanlı devletinin yakın takibinde olan bir bölgenin yerel politik düzlemine odaklanmaktadır. Böylece, Osmanlı İmparatorluğu'nun çekirdek bölgelerinden seçilmiş bir taşra ortamı irdelenerek, Osmanlı modernizasyonunu farklı yerel perspektiflerden bakarak açıklayan akademik çalışmalara katkı sağlanmaktadır. Bu tezin orta vadeli zamansal ölçeği, Yenişehir-İznik yöresinde yerel idarenin, politik ekonominin ve sosyal yapıların dışa vurumundaki tarihsel devamlılık ve değişiklikleri takip etmek için kullanılmıştır. Bu çalışmada son dönem Osmanlı tarihiyle ilintili süreç ve yapıları bazı yerel olayları aktararak analiz eden bir anlatım tekniği kullanılmıştır. Bu bağlamda, tezin metodolojik amaçlarından biri `devletin oluşumu` ve `modernizasyon` gibi büyük kavramları belli bir yöredeki insan unsurunun pratik deneyimlerinden yola çıkarak somutlaştırmaktır. Bir yerel tarih çalışması olarak bu tez, yerel yapıların dayanıklılığını ve uzun ömrünü ortaya koymakta ve Osmanlı modernizasyonunda bireylerin ve sosyal grupların etkinliklerinin, stratejilerinin ve anlam dünyalarının önemini vurgulamaktadır.

This study examines how different social actors and groups experienced and participated in the processes of modernization in Yenişehir and İznik in Western Anatolia throughout the second half of the 19th and early 20th centuries. Unlike many other studies in the field of late Ottoman provincial studies, this thesis focuses on the local political arena of a relatively small, predominantly rural setting that was historically within the close orbit of the Ottoman state. By excavating a provincial context from the core regions of the Ottoman Empire, this thesis contributes to the scholarly efforts of interrogating late Ottoman modernization from different local perspectives. The medium term historical trajectory of this dissertation is used for following up continuities and changes in the manifestations of local administration, political economy and societal structures in Yenişehir-İznik region. This historical account utilizes a narrative technique of analyzing certain local events for addressing larger structures pertaining to the late Ottoman history. Thus, one of the methodological objectives of this study is demystification of meta-concepts like `state-building` and `modernization` by examining practical experiences of the human element in a specific context. As local history, this dissertation finds out the resilience and durability of the local structures, and argues for the significance of individuals' and social groups' agencies, strategies, and conceptions of their world in the unfolding of Ottoman modernization.