An experimental investigation of ICT expertise by gaze analysis

Abstract

Bu çalışmanın amacı, soru cevaplamadaki yaklaşım ve farklılıklara göre uzman ve acemilerin belirlenmesi için kullanılan yaklaşımlara katkıda bulunmaktır. Bu amaçla 41 katılımcı ile bir deney yapılmıştır. Bilgi testi puanlarına göre denekler uzman ve acemi olarak iki gruba ayrıldı. Daha sonra katılımcılar bilgi iletişim teknolojileri ile ilgili sorulara cevap verdiler ve deneklerin göz hareketleri kaydedildi. Deneysel görev puanlarına göre denekler yüksek performanslı ve düşük performanslı olarak ikiye bölündü. Analiz sonuçları, kağıt üzerindeki bilgi testinin katılımcıları uzman ve acemi olarak bölme konusunda başarılı olamadığını göstermiştir. Yüksek performans gösterenler ile düşük performans gösterenler arasında, uyaranların gösterildiği tüm ekranlara kıyasla doğru cevaba bakma açısından önemli bir fark vardı. Öte yandan, diğer bakış ölçümlerinde anlamlı bir farklılık gözlenmedi. Yüksek ve düşük performanslılar arasındaki farkların göz takibi ile araştırılmasının sınırlı bir takım ölçümlere bağlı olduğu sonucuna varılmıştır.

The aim of the present study is to contribute to the approaches used for the division of experts and novices according to the approaches and differences in question answering. For this purpose, an experiment was conducted with 41 participants. The subjects were divided into two groups as experts and novices according to their information test scores. Then the participants answered a set of questions based on ICT and their eye movements were recorded. The participants were then divided as high performers and low performers according to the experimental task scores. The results showed that the information test on paper was not successful to divide the participants as experts and novices. There was a significant difference between high performers and low performers in terms of gazing at the correct answers compared to incorrect ones. On the other hand, no significant differences were obtained in other gaze measures. The conclusion is that the investigation of the differences between high and low performers by eye tracking is subject to a limited set of measures.