Diş sayı anomalisi görülen çocuklarda fungiform papilla sayısının araştırılması

Abstract

Amaç: Diş sayı anomalileri (hipodonti ve hiperdonti) çocuk diş hekimliğinde sık görülen anomalilerdendir. Son dönemlerde yapılan çalışmalarla ortak bir dokudan oluşan dişler ve tat papillalarının benzer gelişim gösterdiği öne sürülmektedir. Bu çalışmanın amacı; çocuk diş hekimliğinde, diş germ eksikliği veya artı dişi olan çocuklardaki fungiform papilla sayılarının cinsiyet ve yaş açısından farklılığını, germ eksikliği olan çocuklarda eksiklik sayısı arttıkça fungiform papilla sayısındaki farklılığı, artı diş sayısı fazlalaştıkça veya artı dişin tipinin değişmesi ile fungiform papilla sayısındaki farklılığı incelemektir. Gereç ve Yöntem: Yaşları 6-13 arasında olan Marmara Üniversitesi Çocuk Diş Hekimliği bölümüne başvurmuş 52 hipodonti (19 erkek, 33 kız), 52 hiperdonti (36 erkek, 16 kız) ve 52 diş sayı anomalisi bulunmayan ( 26 erkek, 26 kız) çocuklar çalışmaya dahil edildi. Tüm germ eksiklikleri ve artı dişler klinik muayane ve radyografik muayene sonucu tespit edildi. Dil dorsal yüzeyindeki fungiform papilla sayısı Denver Papilla Protokolü kullanılarak skorlandı. Verilerin değerlendirilmesinde NCSS programında, Tukey çoklu karşılaştırma testi, Bağımsız t testi, Spearman testi, Mann Whitney U testi, Ki-kare testi, Pearson korelasyon testi kullanıldı. Bulgular: Hipodonti grubunun fungiform papilla sayısının ortalamaları, kontrol ve hiperdonti gruplarının fungiform papilla sayısı ortalamalarından anlamlı derecede düşük bulunmuştur (p: 0.001 ve p: 0.043). Çalışmaya katılan çocuklarda fungiform papilla sayısının yaş ve cinsiyetten etkilenmediği bulundu ( p=0,341 ve p=0,461). Artı diş tipi, germ eksikliği lokasyonu ve sayısının fungiform papilla sayısı ortalamalarında fark gözlenmemiştir (p=0,464, p=0,473, p=0,214) Sonuç: Hipodonti vakalarında fungiform papilla sayısında azalma olduğu bulunmuştur. Hiperdonti vakalarında fungiform papilla sayısında farklılık gözlenmemiştir.

Purpose: Tooth number anomalies (hypodontia and hyperdontia) are one of the anomalies commonly seen in Pediatric Dentistry. Recently the research asserted that teeth and taste papillae are formed by a common tissue. The purpose of the study is to investigate the association between fungiform papillae (FP) numbers of children with hypdontia or hyperdontia by age and gender and whether or not the difference in FP numbers decrease in children who have missing dental germ and FP numbers increase in children who have supernumerary teeth. Material and Method: Children who applied to the Marmara University Pediatric Dentistry Department between the ages of 6-13 have hypodontia [n= 52 (19 males, 33 females), hyperdontia [n= 52 (36 males, 16 females), or did not have tooth number anomalies [n=52 (26 males, 26 females) were included in the study. All missing germs and supernumerary teeth were determined with clinical and radiographic examinations. The number of FP on the dorsal surface of the tongue was scored using the Denver Papilla Protocol. Statistical analyses were done using Tukey multiple comparison test, Independent T test, Spearman test, Mann Whitney U test, Chi-square test, Pearson correlation test of the NCSS program. Result: The mean number of FP of the hypodontia group was significantly lower than the mean FP number of the control and hyperdontia groups (p: 0.001 and p: 0.043). FP number was found not be affected by age and gender in the children (p=0,341 and p=0,461). It was also observed that there was no difference in the mean number of supernumerary tooth type, missing germ location and number of fungiform papillae (p=0,464, p=0,473, p=0,214). Conclusion: The study showed that there was decrease in the number of fungiform papilla in hypodontia cases while no difference in hyperdontia cases as compared to control.