Turizm animasyon faaliyetlerinde çalışan personelin tükenmişlik düzeyleri ve iş doyumu ilişkisi: İzmir ili örneği

Abstract

Bu çalışmanın amacı, konaklama işletmelerinde çalışan turizm animasyon personelinin tükenmişlik düzeyleri ve iş doyumu ilişkisini belirlemek ve bazı değişkenler açısından incelemektir. Araştırmanın evrenini İzmir ilindeki 4 ve 5 yıldızlı toplam 76 konaklama işletmesinin animasyon departmanında çalışan 380 animatör oluşturmaktadır. Bu evren büyüklüğü dikkate alınarak 236 örneklem büyüklüğüne ulaşılmıştır. Araştırma da tükenmişlik ölçeğinin yanı sıra, iş doyum ölçeği ve ilgili kişilerin demografik özelliklerini belirleyebilmek için 6 soruluk `Kişisel Bilgi Formu` kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde tanımlayıcı istatistik metotları kullanılmış ayrıca araştırma problemine uygun olarak karşılaştırma ve ilişki istatistiklerine de başvurulmuştur. Animatörlerin yaş değişkenine göre kişisel başarı alt boyutundan aldıkları puanların karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Animatörlerin eğitim durumu değişkenine göre duygusal tükenme, duyarsızlaşma ve kişisel başarı alt boyutundan aldıkları puanların karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Animatörlük veya turizm alanında eğitim almış olma durumuna göre duygusal tükenme ve duyarsızlaşma alt boyutu puan ortalamalarının karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığa ulaşılmıştır. Animatörlerin yaş, gelir, eğitim, meslekteki iş deneyimi, animatörlük ve turizm alanında eğitim alma durumu değişkenlerine göre iş doyum ölçeğinden edindikleri puan ortalamalarının karşılaştırılmasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Sonuç olarak animatörlerin iş doyumları ile tükenmişlikleri arasında istatistiksel olarak bir ilişki saptanmıştır. Buna göre, animatörlerin iş doyumları artarken tükenmişliklerinin düşeceği söylenebilir.

The aim of this study is to determine the relationship between burnout levels and job satisfaction of tourism animation personnel working in accommodation establishments and to examine them in terms of some variables. The universe of the research consists of 380 animators working in the animation department of a total of 76 4 and 5 star accommodation establishments in İzmir. Considering this universe size, 236 sample sizes were reached. In addition the scale include 6-item that name is `Personal Information Form` and it was used to determine the job satisfaction scale and the demographic characteristics of the individuals. Descriptive statistical methods were used in the analysis of the data and Mann Whitney U and Spearman Correlation statistics were used in accordance with the research problem. A statistically significant difference was found at the personal success sub-dimension according to the variable of the age of animators. A statistically significant difference was found at the personal emotional exhaustion, depersonalization and personal achievement sub-dimension according to the educational status variable. A statistically significant difference was found at emotional exhaustion and depersonalization sub-dimension parameters according to who trained in animatior ship or tourism. A statistically significant difference was found at the job satisfaction scale according to the variables of age, income, education, occupational experience, animatorship and tourism education. As a result, a statistically significant relationship was found between job satisfaction and the of burnout level of animators. İt can be said that when their job satisfation increase, their burnout levels decrease.