Gergin omurilik sendromu: Tanısal yaklaşım teknikleri ve cerrahi tedavi sonuçlarımız
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Gergin Omurilik Sendromu(GOS), konjenital ya da edinsel nedenlerle omuriliğin gerilmesi ile ortaya çıkan, ilerleyici nörolojik kayıplar ve inkontinas gibi bulgular ile karakterize bir klinik tablodur. GOS'un klasik radyolojik tanısında alçak yerleşimli konus medullaristir ve diğer spinal disrafizm patolojileri ile birliktelik gösterebilir. Klinik bulguları olmasına rağmen radyolojik olarak normal yerleşim ve görünümde konus medullaris saptanan hastalarda da GOS olabilmektedir. Standart MRG konus medüllarisin yerleşim yerini net olarak göstermekle birlikte gerginliği hakkında yeterli bilgi verememektedir.Ürodinami çalışmalarında Hipertonik ve hipokompliyan mesanenin saptanması ve hiperrefleks kasılmaların varlığı tanı için çok önemli ve değerlidir.Spinal kordun uzun eksen boyunca gerilmesine bağlı nörolojik, ürolojik ve ortopedik semptomlar ortaya çıkmaktadır. Bu tip olgularda bulgular genellikle büyümenin hızlı olduğu adolesan çağa kadar olan sure içerisinde gizli kalabilmektedir.Tanı konulması ile yapılan cerrahi girişim sonrası hastanın semptomlarında düzelme kısmen veya tam sağlanabilmekle birlikte progresif ilerlemesi durmaktadır.Kliniğimizde gergin omurilik sendromu nedeni ile 2008-2011 yılları arasında opere edilen 68 hastanın tanısal yaklaşım teknikleri ve cerrahi tedavi sonuçlarını geçmişe yönelik olarak literatür verileri eşliğinde taradık. Çalışmamızda izole kısa kalın filum terminale 68 olgunun 22'sinde (%32), 28 olguda (%41) AOM ile birlikte, 13 olguda ise(%19) geçirilmiş miyelomeningosel neden ile cerrahiye sekonder olduğu; konus medullaris düzeyinin %16 oranında L2 omurga düzeyinde, %34 oranında L3 omurga düzeyinde, %19 oranında L4 omurga düzeyinde, %20 oranında L5 omurga düzeyinde, %10 oranında S1 omurga düzeyinde, %1 oranında S2 omurga düzeyinde sonlandığı; 44 olguda nörokutanöz bulgu gözlendiği; 41 olguda nöroortopedik bulgu olduğu; 30 olgunun idrar problemleri olduğunu; 23 hastada alt ekstremitede motor defisit olduğu saptandı.GOS için kabul edilmiş bir tanı ve tedavi algoritması olmadığından dolayı çalışmamızda tanı ve tedavide izlenecek yollar ve cerrahi sonrası sonuçlar hakkında fikir sahibi olmaya çalıştık. Bunun sonucunda erken cerrahi tedavinin önemli olduğunu, ürolojik problemlerin göz ardı edilmemesi gerektiğini, orta hat birleşim anomalilerinin birliktelik gösterme olasılığının yüksek olduğunu, postoperatif olguların düzenli olarak klinik takibi yapılması gerektiğini gözlemledik. Tethered Spinal Cord Syndrome (TSC) is a clinical condition characterized by symptoms such as incontinence, neurological defisities and it can be congenital or acquired . TSC?s classical radiological signs is low localized conus medullaris and other pathologies can be associated with spinal dysraphism. Although the clinical findings and radiologic appearance of normal placement in patients with conus medullaris may be TCSUrodynamic work up hypocompliance and hypertonic contractions of the bladder hyperreflexia presence detection and diagnosis is very important and valuable for detecting of TCS.Neurological, urological and orthopedic symptoms occur due to stretching of the spinal cord along the long axis. Findings of this patients can be undetectable up to adolescent age that is period of rapid growthAfter surgery; patient?s symptoms can be resolved partially or completly moreover the disease not progrese.We rewiev 68 patients who undergo surgery because of TCS between 2008 and 2011 in our clinic because of the diagnostic approach to surgical techniques and results of treatment with the scanned data in the literature for the past. In our study we detect 22 patiens with short thick filum terminale (%32), 28 patients with diastomyeli (%41), 13 patients with surgery because myelomeningosel. In addition levels of conus medullaris finished L2 spina by %19 patients, L3 spina by %34 patients, L4 spina by %19 patients, L5 by %20 patients, S1 by %10 patients and S2 by %1 patients and neurocutaneous findings observed in 44 cases, neuroorthopedic findings observed in 41 cases, 30 patients have the problems in the urine and 23 patients had lower extremity motor deficit.We try to have an idea about the diagnosis and treatment of roads and tried to get an idea about the results after surgery because of there is no diagnosis and treatment algoritym . As a result we detect that early surgery is important, urological problems should not be overlooked, midline pathologies can be seen highly and postoperastif patients follow up regularly.
Collections