Acil tıp asistanlarında mobbing algı düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Mobbing bir veya birkaç kişi tarafından diğer bir kişiye yönelik olarak düşmanca ve ahlak dışı yöntemlerle sistematik bir biçimde uygulanan psikolojik bir terör olarak tanımlanmıştır.Bu çalışma Türkiye genelindeki acil tıp uzmanlık öğrencilerinde mobbing düzeyleri ve bunları etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla planlanmış kesitsel bir araştırmadır. Anketi yanıtlayan 161 acil tıp uzmanlık öğrencisinin sosyodemografik özellikleri, ölçek sonuçlarıyla ilgili tanımlayıcı istatistikleri ve değişkenler arasındaki ilişkileri incelenmiştir.Çalışmamıza katılan gönüllülerin büyük çoğunluğunu 24-28 yaş (%44,7) grubu oluşturmaktadır. Katılımcıların %50,3'ü erkek, % 49,7'si kadındı. Araştırmamıza katılanların ortalama mobbing algı düzeyi puanı 70,26 puan olarak bulundu. Çalışmamızda bu puan `hiçbir zaman` seçeneğine denk gelmektedir.Mobbing algı düzeyi puanları bakımından cinsiyet, yaş grupları, medeni durum, çocuk sahibi olma durumu, çalışan kurum, meslekteki yıl ve aylık tutulan nöbet sayısı arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Birlikte çalışılan doktor sayısı arttıkça mobbing algı puanlarında belirgin düşme gözlendi (p=0,036). Birlikte çalışılan personel sayısı artıkça mobbing algı düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptandı (p=0,007). Beraber çalışılan öğretim üyesi sayısı 2 olan grubun diğer gruplara göre mobbing algı düzeyleri daha düşük bulundu (p=0,047). Çalışmamızda katılımcıların %28,6'sının mobbing davranışının doğrudan bağlı oldukları yöneticiler ve %24,9'unun iş arkadaşları tarafından uygulandığı düşüncesinde oldukları saptandı.Çalışmamızda Türkiye genelindeki acil tıp uzmanlık öğrencilerinde mobbing algı düzeylerinin çok düşük olduğu görüldü.

Mobbing has been defined as a psychological terror act practiced systemically by one or more person(s) on other person(s) via hostile and non-ethical methods. This study was a cross-sectional study designed to determine mobbing levels and influencing factors among emergency department residents in Turkey. The sociodemographic features, descriptive statistics related to scale scores, and relationship between the variables were assessed in 161 emergency department residents.Majority (44,7%) of the volunteers who participated in our study were of the 24-28 year age group. Of the participants, 50,3% were male and 49,7% were female. The mean mobbing perception score of the participants was 70,26, which corresponded to the choice `never`. There was no significant difference between sex, age, marital status, childbearing status, the institution of the resident, year in the profession, and the number of days on duty with respect to mobbing perception level scores. There existed a significant drop in the mobbing perception scores as the number of colleagues with whom the participants worked together increased (p=0,036). There was a significant decrease in the mobbing perception level as the number of personnel with whom the participants worked together increased (p=0,007). The group with 2 academic members with whom the participants worked together had a lower mobbing perception level compared to other groups (p=0,047). In our study 28,6% of the participants were of the opinion that the source of mobbing was the administrative staff they are responsible to and 24,9% held that the colleagues practiced mobbing. In our study it was observed that the mobbing perception level was very low among emergency department residents in Turkey.