Skafoid kırıkları cerrahi tedavi sonuçlarımız

Abstract

Bu çalışmada skafoid kırığı ve eşlik eden patolojilerin tedavi sonuçlarının değerlendirilmesini amaçladık.Çalışmamızda 2003-2013 tarihleri arasında skafoid kırığı ve eşlik eden patolojiler nedeni ile opere edilen 25 hasta incelendi. 21 hastada nonunion, 4 hastada akut kırık mevcuttu. Nonunion nedeniyle 11 hastaya nonvaskülarize greftleme, 7 hastaya vaskülarize greftleme, 3 hastaya ise greftleme yapılmadan tespit uygulandı. Hastaların 24 erkek, 1 kadın cinsiyette olduğu görüldü. Nonvaskülarize greftleme yapılan 11 hastanın % 45'ünde (n:5) proksimal kutup, % 45'sinde (n: 5) bel kırığı, %10 (n:1) distal kutup kırığı mevcuttu. Akut skafoid kırığı nedeni ile opere edilen dört hastanın birinde transskofoperilunat çıkık eşlik etmekteydi, 3 hastada izole skofoid kırığı mevcuttu. Hastaların ameliyat sonrası kavrama gücü ve hareket arkları kaydedildi. Fonksiyonel sonuçları değerlendirmek için MAYO elbilek skorlaması ve hızlı kol omuz ve el disabilite skorlamasından faydalanıldı.Nonvaskülarize greftleme yapılan hastaların % 100'ünde, vaskülarize greftleme yapılan hastaların %71'inde ve perkütan internal tespit yapılan hastaların %100'ünde kaynama elde edildi, grefte ihtiyaç duyulmayan voler veya dorsal açık tespit yapılan hastaların ikisinde de kaynama olmadığı izlendi. MAYO el bilek skor ortalamaları mükemmel ve iyi olarak değerlendirilen 15, orta ve kötü olarak değerlendirilen 10 hasta iki gruba ayrıldı. Bu 2 grupta yaş, kırık bölgesi, sigara öyküsü, travma ile cerrahi arasında geçen süre ve greft türü arasında fark olmadığı istatistiksel olarak görüldü.Skafoid nonunionlarında nonvaskular greftleme ve tespit sonuçlarının vasküler greftleme ve tespit sonuçlarından daha iyi olduğunu gördük. Bu farkın nedeni olarak vasküler greftleme yapılan hastalarda voler defektin de tabloya eklenmiş olmasından kaynaklandığını düşünmekteyiz.

The aim of this study is to assess the results of the treatment of scaphoid fractures and associated pathologies.In our study, 25 patients who were operated due to scaphoid fracture and associated injuries between 2003-2013 years were evaluated. There were 21 patients with nonunion, and 4 patients with acute fracture. In nonunion group, 11 patients were treated with nonvascular grafts, 7 patients were treated with vascular grafts, and 3 patients were treated with fization of fracture wihtout graft application. Of the patients, 24 were male and one was woman. In the group treated with nonvascularized graft (n=11); five patients (45%) had proximal pole fractures, five patients (45%) had waist fractures, and one patient had distal pole fracture. Of the four patients that were operated for acute scaphoid fracture, one patient had additional perilunate dislocation. Patients' postoperative grip strength and range of motion were recorded. Functional results were assessed with MAYO wrist score and quick disability arm shoulder and hand scoring systems. The fracture union rates were, 100% in nonvascularized group, 71% in vascularized group, and 100% in percutaneous fixation group. Nonunion (failure) was observed in two patients who were treated without graft application. The patients were grouped according to the results of MAYO wrist scores as; 15 patients with excellent and good results, and 10 patients with fair and poor results. There is no statistically significant difference between groups for mean age, fracture localization, smoking history, delay in surgery, and graft type.We observed that the results of nonvascularised grafting and fixation were better than the vascularised grafting and fixation for scaphoid nonunions. Thie may be because of volar defect in scaphoid nonunions treated by vascularised grafting.