Çocuk yoğun bakım hastalarında laktat klirensi, serum D-dimer ve spot idrarda mikroalbumin düzeylerinin mortalite ile ilişkisi

Abstract

Mortalite skorlama sistemleri çocuk yoğun bakım ünitelerinde riskli hastaları tanımlamak, tedavi planını erken belirlemek ve ünitelerin kalite kontrolünü sağlamak için kullanılmaktadır. Bu sistemlerin farklı merkezlerde denenmesiyle ve zaman içerisinde skorlama sistemlerinin geçerliliğinin gözden geçirilmesiyle skorlama sistemleri içerisindeki parametreler değişebilmektedir. Bu çalışmada laktat klirensi, d-dimer ve mikroalbuminüri değerlerinin mortalite riskini öngörmede uygun olup olmadıkları değerlendirildi. Bu amaçla Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Aralık 2014 ile Kasım 2015 tarihleri arasında yatan hastaların serum laktat klirensi, serum d-dimer ve spot idrar mikroalbumin düzeyleri ölçüldü. Elde edilen veriler istatistiksel analiz yöntemleri ile mortalite skorları ve gözlenen mortalite değerleri ile kıyaslandı. Aralık 2014 ile Kasım 2015 tarihleri arasında ünitemize yatmış olan 1 ay -18 yaş arası 24 saatten uzun süre izlenen ve çalışma kriterlerini karşılayan 250 hasta çalışmaya dahil edildi. Laktat klirensi için kan gazı örneği, D-dimer için periferik kan örneği, mikroalbuminüri için spot idrar örneği alındı. PRISM III ve PELOD skorları ilk 24 saat içerisindeki en kötü değerler kullanılarak hesaplandı. Laktat klirensi, D-dimer ve mikroalbuminüri değerlerinin kaybedilen grup ortalamaların sağ kalan gruba göre anlamlı olarak yüksek olduğu gözlendi (p<0,05). Laktat klirensi için kesim noktası >10, D-dimer için kesim noktası 320 ng/dl, mikroalbuminüri için kesim noktası >32 mg/g olarak saptandı. Çalışmamızda izlenen hastaların PRISM ve PELOD skorlarının sağ kalan ve hayatta kalan hastaları ayırt etmede başarılı olduğu, skorlar ile beklenen mortalitenin gözlenen mortaliteyle uyumlu olduğu gözlendi. Bu çalışma ile yeni pediatrik mortalite skorları oluşturulurken yararlanılabilecek, mevcut sistemler içerisinde kullanılmayan üç parametre sunulmuştur. Daha kapsamlı çalışmalarla laktat klirensi, d-dimer ve mikroalbuminüri değerlerinin mortaliteyi diğer faktörlerden bağımsız olarak tahmin edip etmediği değerlendirilebilir. Böylece standart mortalite veya organ yetmezliği skorlama sistemlerine dahil edilerek geçerliliği test edilebilir.

Mortality scoring systems are used to identify the patient at risk, determine treatment plan earlier and ensure quality control of units. The parameters may change by applying in different centers and reviewing the validity of the scoring systems in time. The aim of this study is to predict the risk of mortality by determining lactate clearance, d-dimer and microalbuminuria levels. For this purpose, lactate clearance, d-dimer and microalbuminuria levels were calculated in Mersin University Pediatric Intensive Care Unit (PICU) between December 2014 and November 2015. The collected data was analyzed with statistical methods and compared with mortality scoring systems and observed mortality. 250 patients were included who are 1 month to 18 years old, monitored at least 24 hours in PICU and meeting study criteria. Blood gas samples were taken for lactate clearance, Peripheral blood samples were taken for d-dimer and spot urine samples are taken for microalbuminuria. PRISM III-24 and PIM2 scores were calculated by using the worst parameters in first 24 hours. Lactate clearance, D-dimer and microalbuminuria values were significantly higher in non-survivors than the average of the survivors (p<0,05). Cut-off point for lactate clearance was >10, for D-dimer was 320 ng/dl and for microalbuminuria was >32 mg/g. PRISM III and PELOD scores were successful to predict mortality and to distinguish survivors from non-survivors. This study presents three parameters which are not used in conventional pediatric mortality scores. They may be useful for creating new scoring systems. Therefore, more comprehensive studies with larger groups are needed to determine lactate clearance, d-dimer and microalbuminuria estimates mortality risk independently. Thus, they may be included in standart mortality and organ failure scoring systems and their validity may be evaluated.