Multiple myelom hastalarının retrospektif incelenmesi ve sağkalım analizleri

Abstract

Multiple Myelom kemik iliğinde tek bir klondan köken alan malign plazma hücrelerinin habis bir hastalığıdır. Tüm hematolojik malignitelerin % 10-15' ini oluşturur. Kansere bağlı ölümlerin %1 'inden sorumludur. Hastalığın ortalama başlangıç yaşı genellikle 65 yaş ve üzeridir ve sıklığı yaş ilerledikçe artış gösterir. Hastaların sadece %2 'si 40 yaş ve altındadır. Bu retrospektif çalısmada Multiple Myelom hastalığının seyrinde ve tedaviye yanıtta etkili olabilecek prognostik faktörlerin ve bu faktörlerin sağkalım sürelerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Ocak 2005- Nisan 2017 tarihleri arasında Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi hematoloji kliniğinde Multiple Myelom tanısı ile izlenmiş olan hastaların kayıtlı dosyaları retrospektif olarak incelendi.180 hastanın %55.6' sı erkek, %44.4' ü kadındı. Hastaların %53.3' ü 65 yaş altı, %46.7' si 65 yaş ve üzeri idi. Paraprotein tiplerine göre %45 IgG , %35 IgA , %18.3 hafif zincir, %1.1 non-sekretuar myelom saptandı. Hastaların median genel sağkalım süresi 31.8 aydı. 65 yaş ve altı hastaların ortalama yaşam süresi daha uzundu ve istatistiksel olarak anlamlı idi (p<0.001). Hemoglobin değeri ≥10 gr/dl olan hastalarda ortalama yaşam süresi; <10 gr/dl olanlara göre daha uzundu (38.5 ay, 23 ay) (p<0.001). Düzeltilmiş kalsiyum değeri ≥11.5 mg/dl olanlarda, normal olanlara göre ortalama yaşam süresi daha kısaydı (22.5 ay, 34 ay) (p=0.04). Kreatinin değeri <2mg/dl olanların, ≥2mg/dl olanlara göre ortalama yaşam süresi daha uzundu (35.5 ay, 38.5 ay) (p=0.003). Çok parametreli analiz sonucunda trombosit sayısının <140 000 μL olması en önemli prognostik faktör olarak bulundu ve bu hastaların 6.29 kat daha fazla rölatif riske sahip olduğu görüldü (p<0.001).1.basamak tedavi VAD rejimi, talidomid bazlı rejim, bortezomib bazlı rejim ve diğer tedavi rejimlerinden oluşmaktaydı. VAD rejimi alan hasta sayısı daha fazla olup VAD rejimi alan hastaların median yaşam süresi talidomid ve bortezomib içeren rejim alan hastalara göre daha uzundu (35.5 ay, 14 ay, 8 ay) (p=0.004). 2.basamak tedavide talidomid bazlı rejim ve bortezomib bazlı rejim karşılaştırıldığında sağkalım süreleri açısından anlamlı fark yoktu (p=0.771). 3.basamak tedavide bortezomib bazlı rejim ile diğer tedavi (DT-PACE,COEP,VRD,VTD) seçenekleri karşılaştırıldığında ise sağkalım açısındanistatiksel olarak anlamlı idi (p=0.046). 4.basamak tedavide bortezomib bazlı rejim alan grupta median yaşam süresi daha uzundu ancak sağkalım açısından istatiksel olarak anlamlı değildi (46.5 ay) (p=0.316). Hastaların %25.5' ine otolog kemik iliği transplantasyonu (OKIT) yapılmış. OKIT uygulanan grupta ortalama yaşam süresi, uygulanmayanlara göre daha uzundu (50 ay, 25.5 ay) (p<0.001). Myelomlu hastaların ölüm nedenleri arasında en fazla enfeksiyon yer almaktaydı (%54.5).Bu retrospektif incelemede Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hematoloji Kliniği' nin Multiple Myelom hastalarına yaklaşımını yansıttık. Seçilmiş hasta grubunda OKİT sağkalımda önemli bir tedavi seçeneğidir. Talidomid, bortezomib, lenalidomid bazlı tedavi seçenekleri sağkalım açısından iyi klinik sonuçlar vermektedir.

Multiple myeloma is a malignant disease of malignant plasma cells originating from a single clone in the bone marrow. It forms 10-15% of all hematological malignancies. It is responsible for 1% of cancer-related deaths. The average onset age of the illness is generally 65 years and older and the frequency increases with age. Only 2% of the patients are under 40 years of age. In this retrospective study, it was aimed to determine the prognostic factors which may be effective in the course of Multiple Myeloma disease and in response to treatment and the effects of these factors on survival. The records of the patients who were diagnosed with multiple myeloma in the hematology clinic of Mersin University Medical Faculty Hospital between January 2005 and April 2017 were examined retrospectively.Of the 180 patients, 55.6% were male and 44.4% were female. 53.3% of the patients were under 65 years old, 46.7% were over 65 years old. According to paraprotein types, 45% IgG, 35% IgA, 18.3% light chain, 1.1% non-secretory myeloma were detected. The median overall survival time of the patients was 31.8 months. The mean life span of patients older than 65 years was longer and statistically significant (p <0.001). Mean life span in patients with hemoglobin value ≥10 gr / dl; (38.5 months, 23 months) than those with <10 gr / dl (p <0.001). The mean life span was shorter (22.5 months, 34 months) than the normal ones (p = 0.04) when the adjusted calcium value was ≥11.5 mg / dl. The mean survival time was longer (35.5 months, 38.5 months) than those with creatinine values <2mg / dl, ≥2mg / dl (p = 0.003). As a result of multi-parameter analysis, <140 000 μL of platelet count was found to be the most important prognostic factor and it was found that these patients had a relative risk of 6.29 times (p <0.001).The first-line treatment consisted of VAD regimen, thalidomide-based regimen, bortezomib-based regimen and other treatment regimens. The number of patients receiving VAD regimen was higher, and the median survival time of patients receiving VAD regimen was longer (35.5 months, 14 months, 8 months) than patients receiving regimens containing thalidomide and8bortezomib (p=0.004). There was no statistically significant difference in survival durations between the thalidomide-based regimen and the bortezomib-based regimen (p=0.771). When the bortezomib-based regimen was compared with the other treatments (DT-PACE, COEP, VRD, VTD) in the third treatment, survival was statistically significant (p = 0.046). In the fourth treatment median survival time was longer in the group receiving bortezomib based regimen but survival was not statistically significant (46.5 months) (p = 0.316). Autologous stem cell transplantation (ASCT) was performed in 25.5% of the patients. The mean life span was longer in the group with ASCT (50 months, 25.5 months) than those without it (p <0.001). The most common cause of death among myeloma patients was infection (54.5%).We retrospectively reviewed the approach of Mersin University Medical Faculty Hematology Clinic to Multiple Myeloma patients. In selected patient group ASCT is an important treatment option in survival. Thalidomide, bortezomib, lenalidomide based treatment options give good clinical results in terms of survival.