Nefes darlığı ile acil servise başvuran izole kalp yetmezliği olan hastalarda nefes darlığı skalalarının değerlendirilmesi ve klinik ile korelasyonu

Abstract

Çalışmamızda nefes darlığı şikayeti ile acil servise başvuran, kalp yetmezliği (KY) olan hastalarda başvuru anında ve standart KY tedavisi uygulanması sonrasında nefes darlığı skalaları ile nefes darlığı şiddetini değerlendirmeyi, hastaların hastaneye yatış veya taburculuğuna karar vermedeki etkisini belirlemeyi amaçladık. Bu çalışma, 01.08.2015-01.08.2016 tarihleri arasında, Mersin Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Acil Servisi‟ne nefes darlığı şikayeti ile başvuran, izole sistolik sol KY tanısı almış, ejeksiyon fraksiyonu <%40 altında olan, 18 yaş üstünde 114 hastanın dahil edildiği prospektif bir çalışmadır. Likert skalası, vizüel analog skala (VAS) ve numerik rating skalanın (NRS) üçünde de acil serviste tedavi sonrası nefes darlığı şiddetinde çoğunlukla azalma saptandı. Skalalar 0. ve 4. saatler arasında, aynı yönde birbirleriyle koreledir ve bu ilişki taburcu olan ve yatış yapılan hastalarda sözkonusudur. Parmak ucu oksijen saturasyonu, troponin, NT-proBNP, parsiyel oksijen basıncı, oksijen saturasyonu, pH ve baz açığı parametrelerinde 4. saatte 0. saate göre anlamlı bir artış görülürken, solunum sayısı, sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı ve kalp hızı anlamlı düşük tespit edilmiştir. Yatış yapılan hastalarda VAS ve NRS 4. saat değerleri taburcu olanlardan daha yüksek olduğu saptanmıştır. Üç nefes darlığı skalasında da hem taburculuk hem yatış durumunda 4. saatteki ölçümleri daha düşüktür (p <0,001). Nefes darlığı skalalarına göre nefes darlığı düzelenlerin %74‟ü taburcu edilmiştir. Yatış yapılan hastalarda nefes darlığı düzelmeme olasılığı, taburcu edilenlerde düzelmeme olasılığından 2 kat daha fazladır. Acil servise nefes darlığı ile başvuran KY‟li hastalarda nefes darlığı skalaları nefes darlığının düzelmesi ve klinik olarak rahatlama ile uyumlu iken bu düzelme akut dönemde NT-proBNP‟de beklenen düşüş ile uyumlu olmamaktadır. Bunun yanında nefes darlığı skalaları ve nefes darlığı durumu hastanın yatış ve taburculuk kararında tek başına parametre olarak kullanılmamalıdır.Anahtar kelimeler: acil servis, kalp yetmezliği, nefes darlığı, nefes darlığı skalaları, NT-proBNP

In this study, we aimed to evaluate dyspnea severity by dyspnea scales at admission and after standard heart failure (HF) treatment and its impact on decisions about hospitalization and discharge in patients with isolated HF who presented to emergency department with dyspnea. This study prospectively included a total of 114 patients older than 18 years who were diagnosed with isolated systolic HF with an ejection fraction of <40% after presenting with dyspnea to Mersin University Research and Application Hospital‟s Emergency Department between 01.08.2015 and 01.08.2016. Dypsnea severity was mostly reduced after treatment at emergency department when assessed with each of Likert scale, visual analog scale (VAS), and numeric rating scale (NRS). The scales were positively correlated with one another between 0 th and 4 th hours, and this correlation was valid for both hospitalized and discharged patients. While there occurred significant increases in finger tip oxygen saturation, troponin, NT-pro-BNP, partial oxygen pressure, oxygen saturation, pH, and base deficit at 4th hour compared to baseline, significant drops were observed in respiratory rate, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, and heart rate. VAS and NRS levels at fourth hour were significantly greater in hospitalized patients than the discharged ones. In all three dyspnea scales the fourth hour measurements were lower in both hospitalized and discharged patients (p <0,001). Seventy-four percent of patients whose dyspnea improved according to dyspnea scales were discharged. The likelihood of dyspnea not being improved was 2 times greater in the hospitalized ones compared to the discharged ones.In patients with HF who present to emergency department with dyspnea, dyspnea scales are consistent with an improvement in dyspnea and clinical status, although this improvement was not correlated to an expected drop in NT-proBNP in the acute setting. However, dyspnea scales and an improvement in dyspnea should not be used alone for decisions about patients‟ hospitalization or discharge. Key words: emergency department, heart failure, dyspnea, dyspnea scales, NT-proBNP