Yeni eski ustalarda çirkinliğin estetikleştirilmesi

Abstract

Tarihte güzelin dışında, insanların ve sosyal yaşamın kusurlarının, zaaflarının, kötülüklerinin gösterildiği Aristoteles'in Tragedya'sında, çirkin, izleyicide uyandırdığı acıma ve korku duyguları yoluyla, ruhu tutkulardan arındırmaktadır. Aristoteles, sanatın, çirkin olan şeyin verilişindeki güzellik yoluyla, o tiksinti duygusunu estetik bir rahatlık duygusuna dönüştürdüğünü açıklamıştır. Çirkinin, sanat tarihi boyunca reddiyle başladığı süreç, aşamalı olarak yukarıda ki kuramsal bilgi doğrultusunda ifadesinin sanatta yer alması 20 yüzyıla kadar sürer. Dada akımı ile estetiğin reddi amaçlanarak, çirkin nesnenin kendisinin sanat eseri olarak sunulmasıyla oluşan estetik karşıtlığı, postmodernist sanatla yaygınlaşır.1950'lerin sonlarından itibaren kapitalist kültürün her alanında ortaya çıkan Postmodernizmin, ayrı ayrı modalar, kültürler, yaklaşımlar sergileyen çoğulcu yapısı, aynı zamanda devşirmeci sanat anlayışı, bireysellikten uzak, tarihin sayfalarından alıntılardan oluşan bir çeşit alıntı ve derleme estetiği kurarak kendini ifade eder. Postmodern sanatta, sanatı sanat yapan, sanat işinin biçemi değil ardındaki kavram ve düşüncedir. Postmodern sanat işi, izleyicisine kolektifliği sunar. Çalışmamın üretim sürecinde izleyici aktif rol oynayarak yaratım sürecini tamamlar.Yeni Eski Ustalık, tradisyonel sanat diyebileceğimiz gelenekselle, yenilikçiliğin (öncülüğün) birlikteliğiyle sunulan bir sanat girişimidir. İnsan nesnesi ve tenselliğini, elin işi ustalığını, derin düşünceyi ve izleyicisiyle ilişkisel bir amacı barındıran Yeni Eski Ustalık, estetiğin üstünlüğünü kabul görerek yaşamın trajedisinden güzellik yaratma fikriyle ve çirkini estetikleştirmesiyle, sanat, yeniden estetiğin aracı olmuştur. Yeni Eski Ustalar, bedene güzellik nesnesi olarak yönelmemiş, eski dönemlerde ki gibi güzelliğin görüntüsünü, ideal formların uyumlu birlikteliğinin yer aldığı güzel bedende aramamıştır. Onların güzelliği, beden üzerinde yarattıkları tuhaflıklarda yer bulur. Onların güzellik anlayışı çirkinin estetiği üzerine kuruludur. Sanat onlarla yaşamın çirkinliği içinden yeni bir estetik haz yaratarak daha insancıl bir geleceği işaret etmektedir.

In history except for beauty, in the Tragedia of Aristoteles, which deficiency, weakness and badness of people and society are shown, ugly purifies spirit from passions through ruth and fear feelings that he evokes in people. Aristoteles explains that art converts sense of repulsion to a feeling of aesthetic amenity through the beauty of the ugly thing?s issue. Duration, starting with ugly?s refusal along with art history, incrementally has continued until 20th century in the line of speculative information mentioned above. Purposing refusal of aesthetic with Dada movement, aesthetic contradiction which is formed via presenting ugly object as an art work pervades with postmodern art.The different fashions ,cultures ,pluralist structure displaying approaches and also collecting art comprehension of postmodernism coming up in every part of capitalist culture as from the lasts of 1950s express itself away from individualism, establishing a kind of quotation taken from history?s pages and collected aesthetic. In postmodern art what performs art is not art work?s style but the notion and thought behind it. Postmodern art work presents collectiveness to its audience. It completes creation period making audiences take an active role in production process.New Old Masterism is an art enterprise which is presented with a convention that we can call traditional art and innovativeness (avangard). New Old Masterism ,which harbors human object and sensualism, hand?s work mastership ,deep thought and a directly relational aim with its audience, accepting aesthetics? superiority and the idea of creating beauty from life?s tragedy and making ugly aesthetic ,art again became the tool of aesthetic. New Old Masters don?t tend towards body as a beauty object and don?t seek beauty?s image in a beautiful body in which ideal forms? compatible associations take part. Their beauty takes place in the peculiarities that they create on body. Their sense of beauty is constituted on the ugly?s aesthetic. Art signs a more humanist future creating a new aesthetic indulgence from life?s hideousness with them.