Üst ekstremite salınımının kısıtlanmasının sporcu ve sedanterlerde yürüme enerji tüketimine ve yürümeden koşuya geçişe etkisinin araştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Yürüme eylemi, genel tanımıyla, enerji sarfiyatının minimum düzeyde tutularak vücudun uzaysal ortamda düzgün biçimde ilerlemesi olup kolların hareketi ile karakterizedir. Yürüme sırasındaki, kol salınımı kısıtlanması bireylerin enerji sarfiyatında ve dengesinde değişikliklere sebep olabilir. Bu çalışmanın amacı, sporcu ve sedanterlerde üst ekstremite salınımı kısıtlanmasının tercih edilen yürüme hızı, enerji tüketimi, spasyo-temporal parametreler, adım aralığı değişkenliği (AAD) ve vücut kütle merkezi-dikey yerdeğişimi (VKM-DY) üzerine etkilerini araştırmaktır.Çalışmamızda normal, sağ kol bağlı, sol kol bağlı, her iki kol yanda ve her iki kol önde bağlı olarak 5 değişik yürüme modeli kullanıldı. Her yürüme modeli için bireylerin zeminde tercih edilen yürüme hızları belirlendi. Bireyler bu hız ile koşu bandında 7 dakika yürütülerek oksijen tüketimleri açık devre spirometri yöntemi ile kaydedildi. Yürüme sırasında sağ ve sol ayakların arka orta bölgelerine ve 1. sakral vertebraya işaretleyiciler yerleştirildi ve 2 kızıl ötesi kamera ile AAD ve VKM-DY belirlemek için kayıt yapıldı.Gruplar arası karşılaştırmalarda enerji sarfiyatı, AAD, VKM-DY ve yürümeden koşuya geçiş hızı açısından anlamlı fark bulunmadı. Grup içi karşılaştırmalarda ise, her iki gruptaki yan ve ön bağlı yürüme modellerinde enerji maliyeti ve VKM-DY değerleri diğer modellere göre anlamlı olarak yüksek bulundu.Sonuç olarak, her iki grupta yürüme modelleri incelendiğinde, tek kol salınımı kısıtlanması enerji sarfiyatında ve VKM-DY'de farka neden olmazken, her iki kol salınımı kısıtlanmasının bu parametreleri artırmaktadır.Bu nedenle çalışmalarda enerji tüketiminin yanında enerji maliyeti parametresi de kullanılabilir. Ek olarak, yürüme sırasında meydana gelen denge bozuklukları değerlendirmek için AAD'nin yanında VKM-DY parametresinin de kullanılabileceğini düşünmekteyiz. Walking can be described, in general, as moving body in spatial environment expending minimum level of energy and it is also characterized by arm swing. Arm swing restrain may have affect on energy consumption and balance during walking. The purpose of this study is to investigate the effect of arm swing restrain on preferred walking speed, energy consumption, spatiotemporal parameters, center of mass vertical displacement (COM-VD) and step width variability (SWV).Five different walking models were used as normal, right, left, side and front restraint. Overground preferred walking speeds were determined for each walking model. Individuals walk on treadmill at this predetermined speed for 7 minutes and energy expenditure was recorded using open spirometry circuit method. Markers were placed on middle point of both back foot and 1st sacral vertebrae and 2 infrared cameras were used for measurement of COM-VD and SWV.There were no significant differences between groups in energy expenditure, walk to run transition speed, COM-VD and SWV. Within group comparison, only at side and front double arm restraint walking models oxygen cost and COM-VD were significantly higher compared to other walking models.In conclusion, only one arm restraint was not enough to make changes in oxygen cost and COM-VD. However, both arm restraint caused increments in these parameters.That is why, it would be better to use oxygen cost along with energy expenditure. In addition, COM-VD and SWV may be used together to evaluate balance in walking gait studies.
Collections