Üniversite birinci sınıf öğrencilerinin üniversite yaşamına uyumlarına katkı sağlayan bireysel ve çevresel faktörlerin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı üniversite birinci sınıf öğrencilerinin üniversite yaşamına uyum düzeylerine katkı sağlayan bireysel ve çevresel faktörlerin incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini 2014-2015 eğitim-öğretim yılında Mersin Üniversitesinde öğrenim gören 522 (307 kadın, 215 erkek) birinci sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Bu çalışmada, `Kişisel Bilgi Formu`, `Üniversiteye Uyum Ölçeği`, `Aidiyet Hissi Ölçeği (Sense of Belonging Scale)` ve `Kendilik Algısı Ölçeği (Self-Perception Profile)` olmak üzere 4 ölçme aracı kullanılmıştır. Verilerin analizinde hiyerarşik çoklu regresyon analizi kullanılmış ve tüm veriler 0.05 anlamlılık düzeyinde test edilmiştir. Hiyerarşik çoklu regresyon analizi sonuçlarına göre üniversite birinci sınıf öğrencilerinin üniversiteye uyum düzeylerini yordayan bireysel faktörler sırasıyla akademik yetkinlik, sosyal kabul, kendilik değeri ve yakın ilişki; çevresel faktörler ise sırasıyla öğretim elemanlarının empatik anlayışı, öğretim elemanı desteği, akran desteği ve izolasyon olarak belirlenmiştir. Bununla birlikte, üniversite birinci sınıf öğrencilerinin akademik uyum düzeyleri açısından ele alındığında akademik yetkinlik ile öğretim elemanı desteği ve öğretim elemanlarının empatik anlayışı değişkenleri anlamlı yordayıcılar olurken sosyal uyum düzeyleri açısından ise sosyal kabul, yakın ilişki, öğretim elemanlarının empatik anlayışı, akran desteği, izolasyon ve sınıf konforu değişkenlerinin anlamlı yordayıcılar olduğu belirlenmiştir. Buna ek olarak, akademik yetkinlik ve kendilik değeri ile algılanan öğretim elemanı desteği değişkenlerinin Öğrencilerin kişisel-duygusal uyum düzeyine; akademik yetkinlik, öğretim elemanlarının empatik yaklaşımı ve izolasyon değişkenlerinin ise öğrencilerin kurumsal uyum düzeyine katkı sağlayan değişkenler olduğu belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Üniversiteye uyum, akran ilişkileri, öğretim elemanı-öğrenci ilişkileri,kendilik algısı, üniversite öğrencileri.

The aim of the present study was to examine the extent to which individual and environmental factors predicted the adjustment level of the first-year students. The sample of the study consisted of 522 (307 female, 215 male) freshman undergraduate students enrolled in different faculties of Mersin University during the 2014-2015 academic year. In this study, 4 instruments, namely, `Demographic Data Form`, `Self-Perception Profile`, `Sense of Belonging Scale` and `University Adjustment Scale` were used. Hierarchical multiple regression analysis was used to analyse the data and the alpha value of 0.05 was established as a level of significance.The result of the hierarchical multiple regression analysis revealed that not only academic competence, social acceptance, and self-worth as individial factors, but also perceived faculty support, empathetic faculty understanding, peer support, and isolation as environmental factors were the significant predictors of adjustment levels of first-year university students. Moreover, academic competence, perceived faculty support, and empathetic faculty understanding have significant predictive roles on the academic adjustment, as well as, social acceptance, close relationship empathic faculty understanding, peer support, isolation and classroom comfort were the significant predictors of social adjustment.Furthermore, the personal-emotional adjustment levels of university students were significantly explained by academic competence, self-worth, and perceieved faculty support. In addition, empathetic faculty understanding and perceived isolation from environmental factors and academic competence from individual factors significantly predicted institutional adjustment. Implications of the findings were discussed and some suggestions were made for further research.Keywords: Adjustment to university, peer relationships, student-faculty relationships, self perception, university students.