11-12 yaş erkek yüzücülerde 7 haftalık farklı kara antrenmanlarının 100 metre serbest teknik derecesine etkisi

Abstract

Bu araştırma, 11-12 yaş erkek yüzücülerde farklı kara antrenmanlarının 100 metre serbest teknikte; 50 metrelik olimpik havuzda yüzücülerin dereceleri, kol sayısı, kulaç temposu ve bir kolda alınan mesafeye etkisini belirlemek amacıyla; Sakarya, Kocaeli, Mersin ilinde bulunan Türkiye Yüzme Federasyonu tarafından belirlenen A1 barajı yüzen gönüllü erkek sporcular (n=15) ile yapılmıştır. Araştırmaya, hareketli ve sabit zeminde kara antrenmanı yapan iki çalışma grubu ve bir kara antrenmanı yapmayan kontrol grubu yüzücüleri katılmıştır. Yüzücülerde sabit zeminde ve pilates, bossu topu ile oluşturulmuş hareketli zeminde uygulanan 7 haftalık haftada 3 gün 1 saat kara antrenmanı yapılmıştır. Yüzücülerin fiziksel özellikleri boy, kilo ve kulaç uzunlukları ölçülmüştür. Sporcuların yüz metre serbest tekniği ile en yüksek hızda yüzmeleri sağlanıp video ile kayıt edilmiştir. Tüm grupların yüzme performanslarını değerlendirmek için; yüz metre yüzme video kaydında, kulaç sıklığı, bir kolda aldığı mesafe, kulaç temposu ve dereceleri incelenmiştir. Dereceleri üç farklı üçüncü kademe yüzme antrenörü tarafından Finis Water Resistant kronometre ile dereceleri alınıp, incelenerek aritmetik ortalama ile hesaplanmıştır. Kronometreler sporculara verilen komuttan sonra ayakların duvar itişine başlamasıyla start almıştır. Reaksiyon zamanları video gözleminde devre dışı bırakılmıştır. Kulaç sayısı yavaş çekimde izlenen video gözlemi ile yapılmıştır. Bir kolda aldığı mesafeyi bulmak için sporcunun kol başlangıcıyla sayıma başlanıp, yüzmüş olduğu net mesafeyi toplam kulaç sayısına bölerek hesaplanmıştır. Kulaç temposu ise kronometrenin stroke rate özelliği kullanılarak bulunmuştur. Bir kolda alınan mesafe, kulaç temposu, kulaç sayısı ve derecelerinin ön test, yedi haftalık antrenman programının sonunda son test ölçümleri yapılmıştır. Gözlem yolu ile veriler incelenmiştir. Örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada 7 Haftalık antrenman programında iki çalışma ve bir kontrol gurubu ön test ölçümleri ve son test ölçümleri arasında farklılık ve gruplar arası farklılık incelenmiştir. Verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotları (Ortalama ve Standart sapma) kullanılmıştır. Verilerin normal dağılımları shapiro wilk testi ile değerlendirilmiştir. Veriler normal dağılım gösterdiğinden parametrik testler kullanılmıştır. Ön test ve son test analizleri için bağımlı örneklemler için T-Testi kullanılmıştır. Grupların karşılaştırılmasında Tek Yönlü ANOVA Analizi kullanılmıştır. Ön test ve son test ölçümleri arasında; hareketli ve sabit zeminde antrenman yapan grupta kulaç sıklığı, kulaç sayısı, bir kolda aldığı mesafe ve derecede anlamlı bir fark bulunamamıştır (p> 0,005). Kontrol grubunda ise, kulaç sıklığı, ve derecede istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmazken (p> 0,005) toplam kulaç sayısında ve bir kolda aldığı mesafe de farklılık istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,005). Sonuçlar incelendiğinde kontrol grubunda kulaç sayısı artarken, bir kolda alınan mesafe azalmaktadır. Bu farklılık sporcuların daha fazla yorulmasına neden olmaktadır. Tek yönlü ANOVA sonuçlarına göre hareketli zeminde ve sabit zeminde antrenman yapan ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır (p> 0,005). Sonuç olarak; 7 haftalık farklı kara antrenmanı yapan, sabit zemin, hareketli zemin gruplarında kol sayısı, dereceleri, bir kolda alınan mesafe ve kulaç tempoları incelendiğinde ön test son test değerlerinde anlamlı bir farklılık yoktur. Kontrol grubunda ise bir kolda alınan mesafe ve kol sayısında anlamlı bir farklılık bulunmaktadır. Fakat bu fark sporcuları olumsuz yönde etkilemektedir. Dereceleri ve kulaç tempolarında anlamlı bir farklılık yoktur. Gruplar arasında son test verileri incelendiğinde anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır.Anahtar Kelimeler. Yüzme, hareketli zemin kara antrenmanı. Sabit zemin kara antrenmanı Danışman. Doç. Dr. Manolya AKIN, Mersin Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Beden Eğitimi Öğretmenliği Anabilim Dalı, Mersin.

The Effect of Different Land Training on 100 Meters Free Technical (Arm) Degree In 11-12 Age Male SwimmersThe aim of this study was to investigate the effect of different land training of 100 meters free technique on the degree, stroke rate, the distance per stroke, total stroke in 11-12 years of age male swimmers (n=15) that participate A1 threshold set by Turkey Swimming Federation in Mersin, Sakarya, Kocaeli. There were two experimental groups performing land training on the moving and fixed floor, and a control group swimmer who did not perform a land training. Swimmers trained for 7 weeks three days per week and one hour per day on a fixed floor and on the moving floor simulated with pilates and bossu ball. The physical characteristics, height, weight and stroke length of the swimmers were measured. The athletes were asked to swim at the highest speed with a hundred meters of free technique and recorded with video. In order to evaluate the swimming performances of all groups; in a hundred meters swimming video recording, the stroke frequency, the distance per stroke, the number of the stroke and degrees were examined. Three different stages of swimming coaches were recorded degrees by Finis Water Resistant chronographs and their arithmetic mean was calculated. The chronometers started with the feet starting to hit the wall after the command given to the athletes. Reaction times are disabled in video monitoring. Stroke frequency was measured by video observation in slow motion. Distance per stroke is calculated by dividing the distance from the net swimming distance by the total number of strokes. Stroke rate was found using the stroke rate feature of chronometer. Pre test measurements done and post test measured at the end of the seven-week training program for the degree, stroke rate, the distance per stroke and total stroke. Data were examined by means of observation. The criterion method of the sampling method is used. Two experimental and one control group difference between pretest and posttest measurements and the difference between groups were examined in the study of the seven-week training program. Descriptive statistical methods (Mean and Standard deviation) were used when evaluating the data. Normal distributions of the data were evaluated by shapiro wilk test. Parametric tests were used because the data showed normal distribution. For pre-test and post-test analyzes independent samples t test was used. One way ANOVA analysis was used to compare groups. Between pretest and posttest measurements; There was no significant difference in stroke frequency, stroke number, distance per stroke and degree in the group that exercised on the moving and fixed floor (p> 0,005). In the control group, there was no statistically significant difference on stroke rate and degree (p> .005) but there was statistically significant difference in total stroke frequency and distance per stroke (p<.005) According to the results of one way ANOVA, there was no significant difference between the control groups, the moving floor and the fixed floor groups (p> 0,005).As a result; There was no significant difference in the pre-test post-test values of the stroke rate degree, distance per stroke and total stroke in the fixed floor, moving floor groups, which perform 7 weeks of different land training. But in the control group, there was a significant difference in the distance per stroke and total stroke. But this difference affects the athletes negatively. There was no statistically significant diffrence in degree and stroke rate. There was no significant difference between the groups when the post test data were examined.Key Words: Swimming, fixed floor land training, moving floor land training. Advisor: Assoc. Dr. Manolya Akın, School of Physical Education and Sport, University of Mersin, Mersin.