Çağdaş sanatçının kendine yaklaşımı `Otoportre`

Abstract

ÖZET: Kendi kendini resmetmenin ilk örnekleriyle karşılaştı ğımız ilkçağ' dan bu yana, 'otoportre' resim sanatının vaz geçilmez bir parçası olmuştur. Sanat tarihinin başından günümüze dek sanatçıların bü yük çoğunluğu kendi görüntülerini irdelemişlerdir. Otoportreler yüzyılımıza gelinceye kadar `Yansıyan` ve `Yansıtılan` ikilemine dayanan geleneksel naturalist... anlatım çizgisi sınırları içinde kişisel ve üslupsal çeşitlilikler göstermişlerdir. Bu çizgi içinde döneme göre `biçim`in veya `ifade `nin önemi artmıştır. 20. yüzyılda ise geleneksel çizginin yanısıra, `yansı yan` ve `yansıtılan` ilişkisinin olanakları çok yönlü ola rak zorlanmış, parçalanmış ve tekrar tekrar yeniden biçim lendirilmiştir. Sanatçıların insan figürüne, portreye ve otoportreye yaklaşımları çeşitlenmiş, farklılıklar göster ini ştir. Çalışmamız, bu bağlamda; çağımıza kadar yapılmış oto portre çalışmalarının genel bir dökümünü; çağımızda farklı akımlar (Empresyonizm, Kübizm, Ekspresyonizm, Sürrealizm, Pop-Art, Yeni Realizm, Foto-Gerçekçilik, Yeni-Dışavurumcu- luk) ve bir akımla sınır landırılamayac ak çağdaş sanatçılar açısından `otoportre `nin değerlendirilmesini ve çağdaş otoportre örneklerinin bir dökümünü içermektedir.

SUMMARY: Since we had met the first samples of `one's depicting ownself` in antiquity, oto-portraiture has turned out into an unseperable part of art history. From the beginning of art history to our century, most of the artists -nearly all of them- have examined their images. Until the 20. century, 'oto-portraits1 showed personal and periodic differences in style which were mainly based on the dilemna of `The Reflective` and `The Reflected` in traditional naturalistic depiction. Periodically, the `form` or the `expression` has gained the modifying role in this traditional current. In the 20. century, right along with the tradi tional current, the limits of fthe reflective and the reflected dilemna have been forced, analyzed and recostructed in various ways. The artists' approach to the human figure, portrait and oto-portrait has showed variations and differences. In terms of these, our research includes a general miscellany of oto-portraits from antiquity to 20th century; a study on 20th century oto-portraiture examining the contem porary figurative art movements and some contemporary artists who can not be considered within the limits of a single movement.