Fotoğrafın icadından fotorealizm`e resim foroğraf ilişkisi

Abstract

IV ÖZET Görünen dünyanın resmini yapabilmek günümüze kadar uzanan yüzlerce yıllık bir zaman dilimi içinde sanatçıların üzerinde durduğu en önemli konulardan birisi olmuştur. 18. yüzyıla kadar geçen süre içinde resim yapmak birçok sanatçı için gerçeğin betimlenmesi olarak algılanmış, sanat yapıtı gerçeğe benzediği oranda basan kazanmış ve sanat çevrelerinin takdirini almıştır. 1568'de Venedikli yazar ve mimar Danielo Barbara sanatçıların bu kaygılarına bir çözüm olarak Camera Obscura'yı önermiştir. Venedikli ressamlar Antonio Canaletto ve Bernardo Bellotto perspektif konusundaki çalışmalarında bu aletin yardımına başvurmuşlardır. 17. yüzyıla gelindiğinde karanlık odalara girilmeden gerçeğine uygun resim yapabilmenin yollarını arayan teknik ressamlar taşınabilir Camera Obscura'lar üretmişlerdir. Bu yüzyılda Jan Vermeer ve Carel Fabritius Camera Obscura'dan faydalanmışlardır. 19. yüzyılla birlikte fizik ve kimya alanındaki gelişmelerin bir sonucu olarak görüntüyü bir yüzey üzerine düşürmek mümkün hale gelmiştir. 1839 yılının Ocak ayında Louis Jacques Mande Daguerre'in metal bir plakaya kalıcı bir baskı yöntemi keşfettiği Fransız Bilimler Akademisi tarafından duyurulmuştur. Aynı yıllarda benzer deneyler yapan Joseph Nicephore Niepce 1 827 yılında amacına ulaşmış, sekiz saatlik bir pozlamanın ardından tarihin ilk fotoğrafını gerçekleştirmiştir. Henry Fox Talbot da 1839 yılında Calotype adını verdiği tekniğini açıklamıştır. Fotoğraf resim dünyasına, sadece görüntünün kopyalanması için değil, alışılmışın dışında tatlar ve hayret edilecek detayları izleyiciye sunabilmesi için alınmış, fotoğrafçıların görüntü içindeki en önemsiz objeleri, ışık-gölge kullanarak yeniden yaratma kabiliyetleri, ressamları derinden etkilemiş ve fotoğrafın resim sanatı içindeki yeri giderek önem kazanmıştır. Resim sanatında, fotoğrafın icadının ardından ilk etkilenen alan portre resmi olmuş, yaşamlarını sürdürebilmek için bir çok portre ressamı portre fotoğrafçılığına geçmek zorunda kalmıştır. Fotoğraf görüntüsünün ikna edici gücü ve artan etkisi, doğanın metaforik betimlemesiyle ilgili fikirleri yıkmaya başlamıştır. 19. yüzyılagelindiğinde fotoğraf, gerçeği yansıtmadaki başarısıyla özellikle manzara ressamları için önemli bir kaynak haline gelmiştir. Doğanın anlık görüntülerinin izlenimleri kamera tarafından yakalanmış ve böylece doğal formların gerçek şekilleri açıkça tasvir edilebilmiştir. Özellikle mimari görüntüleri resimlerine konu alan manzara ressamları gördüklerini gerçeğe en yalan şekliyle tuvallerine aktarmak zorunda olmaları nedeniyle fotoğrafın nesnel ve objektif bakışından yararlanmışlardır. Resimde gerçekliğin tarafsız bir biçimde yalnızca fotografık görüntüyle sağlanabilineceğini savunan realist ressamlar yapıtlarını gerçekleştirirken fotoğraftan yararlanmışlardır. 1860'lı yıllatın başında Paris'te sanat ve fotoğraf tartışmalarının yoğun olduğu bir zamanda ortaya çıkan Empresyonistler, içlerinde bulundukları bu durumdan etkilenmişlerdir. Fotoğrafın anlık görüntüleri yakalama özelliğinin, Empresyonizm' in ana fikriyle birebir uyum içerisinde olduğunu düşünen Empresyonist ressamlar, bu düşünceden yola çıkarak fotoğraftan yararlanmışlardır. Sanatta hayalgücü ve yaratıcılığın önemini savunan Post Empresyonist sanatçılar, bu akımın kurallarına bağlı olarak, kamera tarafından yeniden sunulan nesneler dünyasının ruhsuzluğuna karşı çıkmışlardır. Aynı kare içinde nesnenin birçok hareketinin üst üste yer alması esasına dayanan kronofotografi yöntemi, nesnenin hareket anındaki görüntülerinin ve devinimlerinin, kısacası hızın resmini yapmak isteyen Fütüristlerin ilgisini çekmiştir. Klasik perspektifi parçalayarak, objeye analitik bir bakış açısıyla yaklaşan Kübizm akımı da geniş açılı objektiflerle bilinçli olarak yaratılan perspektif bozukluklarından etkilenmiştir. 1909'da Kübizm'in görsel arayışlarına yeni bir unsur olarak eklenen kolaj tekniğiyle, fotoğraf ilk kez bir nesne olarak sanat yapıtının içine dahil edilmiştir. Bu teknik gelişigüzel düzenlemelerinde ve yanyana koymalarında Dada akımının amaçlarıyla da birebir uyum sağlamış ve fotokolaj tekniğinin en ilginç örnekleri gözler önüne serilmiştir. Fotoğraf, makina yapımı olması ve evrensel nitelik taşıması gibi özellikleriyle Rus Konstrüktivistlerinin yaratıcı düşünceleriyle birebir uyum sağlamış, Sovyetler Birliği'nin ihtiyaçlarına uygun olarak görsel propaganda aracı olarak kullanılmıştır. Sürrealist sanatçıların fotoğraftan yararlanma amacı daha çok düşünsel anlamda olmuştur.VI 1950'li yıllarda filizlenenen Pop Art, genç Amerikalı ve İngiliz sanatçıların etkisiyle 196 1-62 'de yeni bir akım olarak sanat dünyasına girmiştir. Yaşamın içine dalmak için televizyon, reklam, çizgi film, sinema gibi iletişim araçlarının imgelerini kullanan Pop Art sanatçıları yağlıboyaları ile fotoğrafları kolaj ve serigrafi tekniklerini kullanarak biraraya getirmiş ve yapıtlarına sembolik anlamlar yüklemişlerdir. 1960'lı yıllarda ise fotoğraf gerçeğin fotografik görünümünü birebir kullandıkları fotoğrafa bağlı kalarak veren fotorealist sanatçılarla birlikte resim sanatındaki gerçek anlamım bulmuştur. Ülkemizde de fotoğraftan yararlanarak çalışan ilk sanatçılarımız Enderun Ressamları ile Primitiflerdir. Enderun Ressamları ile Primitiflerin ardından fotoğraftan yararlanan bir başka sanatçımız da Osman Hamdi olmuştur. Günümüzde ise Nur Koçak ve Neşe Erdok fotorealist tarzda çalışmalarına halen devam etmektedirler. ANAHTAR KELİMELER: Resim, Fotoğraf, Gerçeklik, Hareket, Perspektif. t*» <&^£^

VII SUMMARY Illustrating the visible world was one of the most important subjects to which the artists attributed great importance in a period of time lasting for hundreds of years. During the period until the 18 century, painting was understood as the illustration of reality; the art works were considered as successful to the extent of their resemblance to reality and they were so appreciated by the art circles. In 1568, the Venetian writer and architect Danielo Barbara offered the camera obscura as a solution for the worries of the artists. The Venetian artists, Antonio Canaletto and Bernardo Bellotto benefited from this apparatus in their works in the subject of perspective. The technical artists looking for means of illustrating things as identical with the real ones without the use of the dark rooms had produced portable camera obscuras when it was the 17th century. Jan Vermeer and Carel Fabritius benefited from the camera obscura in this century. At the beginning of the 19.th century, it became possible to reflect an image on a surface as a result of the developments in physics and chemistry. In 1839 in the month of January, it was announced by the French Academy of Sciences that Louis Jacques Mande Daguerre had invented a method to reflect an image permanently on a metal sheet. During the same years, Joseph Nicephore Niepce, who was making similar experiments, succeeded in reaching his aim and could take the first photograph in history after eight hours of exposure. Henry Fox Talbot had announced his technique which he called as calotype in 1839. Photography was included in the world of art not only to copy the image but to offer tastes other than the ordinary and in order for it to offer surprising details to the viewer. The ability of the photographers to recreate the most minor objects in the view by using light and shade influenced the artists deeply and the place of photography in the art of painting gained importance as time went by.VIII Following the invention of photography, the field which was influenced first in the art of painting was portrait painting. Many portrait painters had to become portrait photographers to sustain their lives. The convincing power of the photographic image and its increasing authority began to overthrow the ideas about the metaphoric illustration of nature. When the 19th century began, photography became an important source especially for the landscape painters with its success in reflecting reality. The images of the instantaneous views of nature is caught by the camera and, thus, the real shapes of the natural forms can be clearly illustrated. The landscape painters who chose especially the architectural views as their subjects in their works benefited from the objective eye of photography since they had to transfer almost exactly what they saw on their canvases. The realist artists defending that reality in painting could be provided only by a photographic view objectively benefited from photography when they were creating their works. The Impressionists were influenced from the situation they were in who emerged in Paris at the beginning of the 1 860's when there were severe discussions about art and photography. The Impressionist painters who thought that the nature of photography of catching the instant views was in perfect harmony with the main idea of Impressionism benefited from photography. The Post Impressionist artists defending the importance of imagination and creativity objected to the lack of spirit of the world re-offered by the camera by being loyal to the principles of their style. The technique of chronophotography based on the principle of the superimposition of several movements of an object in the same frame attracted the interest of the Futurists trying to illustrate the image of an object at the moment of its movement and motion, in short the speed. The movement of Cubism approaching the object with an analytical point of view by tearing down the classical perspective was also influenced by the deformation of perspective knowingly done by the use of the wide angle lenses.IX In 1909, the photograph was included as an object in the art work for the first time with the collage technique which was added as a new element to the visual search of Cubism. This technique was also in perfect harmony with the idea of Dadaism with its random arrangements and side by side placements and the most interesting examples of the photo collage technique were displayed. Photography was also in accord with the creative ideas of the Russian Constructivists with its characteristics of being machine made and being universal and was used as a visual means of propaganda fit to the requirements of the Soviet State. The aim of benefitting from photography of the Surrealist artists was more in the sense of thought. Pop Art starting to emerge during 1950's had entered the art world as a new current with the influence of the young American and English artists in about 1961 or 1962. The artists of the Pop Art who used the images of the communication tools such as the television, advertisement, cartoons, and cinema in order to dive into life, brought oil paints and photographs together by the use of the collage and screen printing techniques and attributed symbolical meanings to their works. In 1960's, photography found its real meaning in the art of painting with the photorealist artists reflecting exactly the photographic view of reality by being loyal to the photograph they are using. In our country, the first artists working by benefitting from photographs were the Court Painters and the Primitives in the 19th century. One of our other artists who benefited from the photograph following the Court Painters and the Primitives was Osman Hamdi Bey. Today, Nur Koçak and Neşe Erdok continue to work in the style of photorealism. KEY WORDS: Painting, Photography, Reality, Movement, Perspective