Konvensiyonalizm bağlamında Habermas`ın iletişimsel eylem kuramı

Abstract

rv ÖZET Habermas'ın, konuşma ve sözün boyutları üzerine olan vurgusu, özneleri aşan ve 'ideal konuşma durumu' olarak ifade ettiği iletişim tipini garantileyen iletişimsel rasyonalitesi; Benjamin'in, araçsal aklın, modern sömürü ve tahakkümün temeli olarak gösterilmesine karşı sözün değerini tekrar geri çağırmasına uygun düşmektedir. Ancak, sözü diğer eleştirel teorisyenler gibi değerden düşmüş, mistik ve olumsuzlama aracı olarak görmek yerine, akıl ve ötekisi arasında bir geçit ve paylaşım alanı bulma çabası olarak, eleştirel diyalogun alanını bu gelenekte diriltmeye çalışmaktadır. Söz konusu gösterilen gelenek, anlamıyla çelişen şekilde anonim olmanın ötesinde iletişimsel eylem tarafından iradi olarak kurulmak ve yaşam dünyasını buna göre restore etmek amacıyla oluşturulmak istenmektedir. İletişimsel eylem kuramı, böylece sadece konuşan özneler tarafından oluşturulan bir diyaloga değil, bir anlamda karşı konumlanmış gibi duran kavramların arasını bulma çabası olarak, hiçbir zaman kendimizden ayıramayacağımız hazırdaki dünyamız ile keşfetmeye çalıştığımız farklı bir dünyanın, `ufuklarını kaynaştırmayı` ve uzlaşmanın mümkün biçimlerini amaçlamaktadır. İletişimsel eylem, söz eylemleriyle sınırlı olmayan, onlarla koordine edilen bir eylem tipi olmaktadır. Ancak Habermas, dilin iletişimsel sınırlarını, sosyal gereklilikle çizmekten kaçınsa da, başka açıdan sosyal teorinin alanını, dilsel iletişimin gramer kuralları ile sınırlandırararak, mümkün ve yasal bir iletişim alanını, tahrif edilmemiş iletişim olarak değerlendirmektedir. Diğer konuşma türlerini, iletişimin asli doğasını bozan ve yaşam dünyasının tözsel birliğine yönelik bir tehdit olarak görmektedir. ANAHTAR KELİMELER: Uzlaşım, Rasyonalite, Düşünümsellik, Argumantasyon, Söylem

RESUME L'accent de Habermas sur les dimensions de la conversation et de la parole, sa rationalite communicative garantissant le type de communication qui depasse les sujets et qu'il exprime comme `la situation ideale de conversation` ; est conforme a l'appel de Benjamin pour reintiver la valeur de la parole contre la demonstration de 1 'intelligence instumentale comme le fondement de T exploitation et de la domination modernes. Cependant, il essaie de revitaliser le domaine du dialogue critique dans cette tradition, en tant qu'un effort pour trouver un terrain de passage entre 1' intelligence et l'autre, au lieu de voir la parole comme un instrument mystique de negation devalorise comme le font les autres theoriciens critiques. La tradition en question mentionnee, au dela d'eetre anonyme de maniere a etre en contradiction avec son sens, veut s'etre etablie volontairement par Taction communicative et pour restaurer le monde vital en consequence. Ainsi, la theorie de Taction communicative, comme un effort de conciliation, non seulement pour un dialogue forme uniquement par des sujets qui parlent, mais parmi les notions qui semblent positionnees a Tenvers en un sens, a pour objectif `d 'unifier les horizons` d'un monde different que nous essayons de decouvrir et les formes possibles de la conciliation. L'action communicative, devient un type d'action qui n'est pas limitee par les actions de la parole, mais qui est coordonnee par elles. Cependant, quoique Habermas evite de tracer les limites communicatives de la langue par la necessite sociale, d'un autre point de vue, il evalue un terrain de communication possible et legal, en tant qu'une communication non denaturee, en limitant le domaine de la theorie sociale, par les regies de grammaire relatives a la communication linguistique. 11 voit les autres types de discours, comme une menace dirigee contre Tunion fondamentale du monde vital et qui deregle la nature originate de la communication. MOTS CLES: Consensus, Rationalite, Reflectivite Argumentation, Discours