Resimde şiddet imgeleri-kültürel şiddet ve anti-estetik yapı

Abstract

XV ÖZET Resimde Şiddet İmgeleri; şiddetin sanata yansımalarını ortaya koyar. Temel amacı; şiddetin estetize edilmesinin görsel tarihini sunarak, resim sanatının çağıyla belirlenen anti-estetik bir obje olduğunu ortaya koymaktı. Çünkü şiddet zamana ve topluma göre değişen bir kavram. Sanatın ve şiddetin birbiriyle örtüştürülmesi; şiddetin ve sanatın bir iletişim biçimi olmasından kaynaklanmaktadır. Şiddet, eylem olarak iletişim kurmanın aşırı bir biçimini sergilerken, sanat çağının sessiz bir tanığı olarak varlık kazanmakta. Tanımlayabildiğimiz ilk bulgu şudur; sanatçı çağının tanığıdır ve tanık olma durumunu us' sal bir etkinlik olan sanat aracılığı ile estetik bir iletişime dönüştürür. Şiddetin estetik süreçleri antik Asur sanatında kral Assurbanipal'in aslan avı sahnelerindeki şiddet formlarından, Pers sanatına, antik Roma'daki aslan gladyatör dövüşlerinin rölyef ve mozaik tasvirlerinden, Amazonlar kraliçesi Penthesileia'nın öldürülmesini betimleyen Grek vazolarına, ikonalara, İsa'nın çarmıha gerilme işkencesinin sayısız tasvirlerine, Rembrandt' m bir Asur mitolojisinden esinlendiği Samson'un Kör Edilmesine, Albert Dürer'in Onbin Hıristiyanın Şehit Edilmesinden, Goya'nın Savaşın Felaketleri ve Kurşuna Dizilenleri, Munch 'un Çığlığından, Beckmann'ın Kuşların Cehennemine, Otto Dix'in Sadist Katilinden, Picasso'nun Guernicasma, Diego Rivera'nın Meksika tarihinin siyasal ve ekonomik şiddetine, Lichtenstein'ın (Okay Hot-Shoû Okay I'm Pouring) Tamam Bombalıyorum'veaa. kadar pek çok eserin şiddeti estetize eden resimsel tarihinin bir derlemesi yapılarak, şiddet imgelerinin estetik süreçlerinin, Grek estetiğinin güzellik ideası ile örtüşmediğini gördük. Şiddetin resimsel tarihinin kronolojisi anti-estetik ideanın varlığım kesinlemiş oldu. Hepimizin bildiği gibi güzellik ve tragedya birbiriyle örtüşen değerlere sahip değildir. Tragedya erdem ile çakışan bir değerdir. Bu nedenle şiddet resimleri trajediden ayrı değerlendirilemez. Çünkü tragedyanın temel görevi insanlarınXVI ve sosyal yaşamın kusurlarını, zaaflarını, kötülüklerini göstererek izleyici de uyandırdığı acuna ve korku duygularıyla ruhu tutkulardan arıtmaktı. İlksel toplumların ya da antik medeniyetlerin sanation güzel olmaktan uzak olduğu gibi bunu amaçlamış olduklarını kanıtlayacak bir ip ucundan yoksunuz. Çoğu kez ve çoğu toplumda sanat yapıtının yarattığı estetik yaşantı; korkutma, tiksindirme, irkiltme boyutlarına sahiptir. Aynı olguyu çağdaş vurgulamalarda da görebiliriz. Dışavurumculuk, Gerçeküstücülük, Sembolizm, Gelecekçilik (Fütürizm) ve Dada' da sanat; deforme edilmiş biçimlere dayalı zarafet ve törpüleme kokan şeylerden sakınan, korkutma, irkiltme ve şaşkınlık uyandırma amacı taşıyan çağdaş ve bir o kadar da ilksel bir anlayıştır. Bu nokta da tez; şiddetin ne olduğunu değil, şiddetin resim sanatında nasıl temsil edildiği üzerinde durur. Her yerde ve her zaman varolan şiddetin sanat evreninde ki oluşumunun dünkü ve bugünkü yerini belirlemeye çalışmıştır.

XVII SUMMARY Violence images in painting; exposes the reflections of violence to art. The main objectif was to put forward the fact that the art of painting was an anti aesthetic object defined according to the era, by presenting the visual history of aesthetising violence. Because violence is a concept changing according to the time and society. The reason of matching violence and art one and other, is that both violence and art are ways of communication. While violence displays an extreme type of comminicating as an action, art sustains its existance as a silent witness. The first finding that we can define is that the artist is the witness of his era and he transforms the state of witness into an aesthetic communication by the way of art which is a rational activity. By collecting the picture history of many works of art aesthetising the violence such as the forms of violence in the scenes of lion hunt of the king Assurbanipal in the Assyrian art, the Persian art, relief and mosaic designs of gladiator and lion combats in ancient Rome, Greek vases describing the killing of the Amazone queen Penthesileia, icons, various pictures of Christ on the Cross, Rembrandt's Blinding of Samson where he was inspired by an Assyrian mythology, Albert Diirer's Martyr often thousand Christians, Goya's Disasters of the War and the executed ones, Munch's Scream, Beckmann's Bird's Hell, Otto Dix's The Sadistic Murderer, Picasso's Guernica, Diego Rivera's the political and economic violence of Mexican History, Lichtenstein's Okay Hot-Shotl Okay I'm Pouring, we saw that aesthetic processus of violence images did not match the Beauty idea of Greek aesthetic. The Chronology of pictures history made the existance of anti-aesthetic idea definite. As we know, the beauty and the tragedy do not have matching values. The tragedy is a value that collides with virtue. That's why the pictures of violence can not be considered apart from the tragedy. Because the principal task of the tragedy was to purify the soul from passions with the emotions of mercy and fear arousing in the spectator when the defects, weaknesses, wickedness of people and social life are demonstrated.xvm Not only the arts of primitive societies or ancient civilizations were far from being beautiful, but also we are deprived of a clue to prove that they aimed this. In many times and many societies, the aesthetic life created by the work of art has frightning, loatsome and scratching dimensions. We can see the same fact in contemporary stresses. The Art in expressionism, Surrealism, symbolism, futurism and Dada, is a primitive understanding as much as it is a contemporary understanding that avoids everything that smells elegance and reshaping based upon deformed shapes (All That Is Solid Melts into Air), and intends to arouse feelings of frightening, scratching and confusion. In this point, the thesis dwells upon not what the violence is but how it is represented in the art of painting. The violence existed all the times and everywhere and it's yesterday and today position of formation in the universe of art was tried to be defined.