Kabalevski 1. viyolonsel konçertosunu yorumlama yöntemleri

Abstract

20. Yüzyıl'ın en önemli Rus bestecilerinden olan Dimitri Borisoviç Kabalevski, sade bir yapıya sahip olan müzik diline rağmen, oldukça ilgi gören ve tüm kesimlerden beğeni toplayan eserleri ile; 20. Yüzyıl müziğinin, dolayısıyla modern müziğin başlıca özelliği olan uyumsuz sesleri kullanmadan kalıcı olunabileceğini kanıtlamıştır. 1949 yılında bitirdiği ve gençliği düşünerek bestelediği Op. 49 1 numaralı çello konçertosu, diğer konçertolarında olduğu gibi bu tutumunu gösterir niteliktedir. Yorumlanmasında büyük bir ustalık gerektiren bu eserin formal yapısının incelenmesi ve yorumcuların müzikal fikirleri ile karşılaştırması; yorumcunun sahip olduğu müzikal bakış açısını farklı boyutlarda keşfetmesini sağlayacaktır.

One of the best important Russian compozitors Dimitry Borisovich Kabalesky proved how to be consistent by his very popular works known by alot of different communities , without using the absurd voices which is the main speciallity of 20th century and modern music despite his simple music style. Like his all other concertoes , Op.49 1 cello concerto which he dedicated to youth and finished in 1949, shows his attitude. Comparing with the interpreters attitude and analysing the formal body of this work which needs to be skillful to interpret, should develop the interpreter attitudes.