Aort koarktasyonlu hastalarda uzun süreli izlem

Abstract

Nativ aort koarktasyonunun tedavisi 1944'te cerrahi uygulamasının ardından transkateter balon anjiyoplasti ve son zamanlarda yaygın olarak kabul edilen stent implantasyondan sonra daha da gelişmiştir. Bu çalışmada cerrahi, balon ve stent ile tedavi edilen 204 hastayı içeren retrospektif, tek merkezli, klinik bir gözlem çalışmasıdır. Çalışmanın amacı nativ aort koarktasyonlu pediatrik hastalarda uzun süreli izlemde akut sonuçları, komplikasyon oranını, tekrar girişimleri analiz etmekti. Şubat 1989-Şubat 2017 arasında aort koarktasyon tedavisi yapılan hastaların klinik, ekokardiyografik, hemodinamik, anjiyografik verileri ve uzun dönem sonuçları karşılaştırıldı. Balon ve cerrahi gruplar arasında demografik veriler, işlem sırasındaki yaş, ilişkili kardiyak anomaliler, işlem öncesi ve sonrası transkoarktasyon gradiyenti ve üst-alt ekstremite sistolik kan basıncı açısından istatistiksel fark yoktu. Girişim sırasındaki yaş ve vücut ağırlığı stent grubunda daha yüksekti. Rekoarktasyon insidansı balon anjiyoplasti ile %38,1 ve cerrahi ile %19,3 idi. Stent uygulanan hastalarda tekrar müdahale gerekmedi. Balon anjiyoplasti grubunda rekoarktasyon oranı istatiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p<0.001). Erken girişim yaşı (<3 ay), hem balon anjiyoplasti hem de ameliyat için daha yüksek rekoarktasyon oranı ile ilişkiliydi (p=0.023, p=0,007). Girişim yaşı rekoarktasyon ve geç sistemik hipertansiyon için ortak risk faktörüydü. Primer müdahalesi 2 yaş üzerinde yapılan hastalarda geç sistemik arter basıncı insidansı (%38) daha yüksekti (p=0,005). Cerrahi grubunda %3, balon anjiyoplasti grubunda %4,7 oranında anevrizma formasyonu görüldü. Anahtar Kelimeler: Aort koarktasyonu, balon anjiyoplasti, cerrahi, stent, çocuk

The treatment of native coarctation of aorta has evolved since surgery performed in 1944, followed by transcatheter balloon angioplasty and recently, more widely adopted stent implantation. This is a retrospective, single-centre, clinical observational trial including 204 patients treated with surgery, balloon and stent. The aim of study was to analyze immediate results, rate of complications, re-interventions during long-term follow up in pediatric patients with native aortic coarctation. The clinical, echocardiographic, hemodynamic, angiographic data and long-term results of patients who underwent aortic repair between February 1989- February 2017 are compared. There were no statistically significant differences between the balloon and surgical groups in terms of demographic data, age at the time of intervention, associated cardiac anomalies, pre-postoperative transcoarctation gradient and upper-lower extremity systolic blood pressure. Age and weight at the time of intervention was higher in the stent group. The incidence of recoarctation was 38.1% with balloon angioplasty and 19.3% with surgery. No repeat intervention was required in the patients who underwent stent. The recoarctation rate was statistically higher in the balloon angioplasty (p<0.001). Younger age (<3 months) at intervention was significantly associated with a higher recoarctation rate for both balloon angioplasty and surgery (p=0.023, p=0,007). The age at intervention was common risk factor for recoarction and late systemic hypertension. The incidence of late systemic arterial pressure was higher (%38) in patients who had primary intervention older than 2 years old (p=0,005). Aneurysm formation was 3% in the surgical group and 4.7% in the balloon angioplasty group. Key words: Aortic coarctation, balloon angioplasty, surgery, stent, children