Traneksamik asitin tendon iyileşmesine etkisinin incelenmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Hemostaz-enflamasyon ilişkisine etkileri sebebiyle sitotoksik bir ajan olabileceğini düşündüğümüz ve yaklaşık son 20 yıldan beri ortopedik cerrahide kullanımı gittikçe artan traneksamik asitin (TA); lokal olarak cerrahi sahaya uygulanmasıyla sıçanlarda tendon-tendon (TT) ve kemik-tendon (KT) bileşkesindeki iyileşmeye olan etkisinin biyokimyasal ve histopatolojik olarak değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve Yöntem: 36 erkek Wistar-Albino sıçan 18'i çalışma, 18'i kontrol grubu olacak şekilde iki gruba ayrıldı. Anestezi altında aşil tendon yaralanmaları oluşturuldu ve primer tamir edilerek sol bacakları TT iyileşmesi için, sağ bacakları KT iyileşmesi için değerlendirildi. Cerrahi sahalara deney grubu için 10 mg/mL TA, kontrol grubu için 10 mL serum fizyolojik (SF) lokal uygulandı. Sıçanlara ameliyat sonrası 7. ve 35. günde sakrifikasyon işlemi yapılarak tendon ve tendon-kemik örnekleri alındı. Histopatolojik analizler tendon skorlama sistemine (Bonar ve Manning skorlaması) göre yapıldı. Biyokimyasal olarak oksidatif stres parametreleri kolorimetrik olarak; matriks metalloproteinazlar, kollajen Tip I ve Tip III ise ELISA yöntemiyle incelendi.Bulgular: SF uygulanan KT grubu 1.haftada, TA uygulanan gruba kıyasla iyileşme bakımından daha üstün sonuçlar verdi (p<0.05). KT grubunda hem histopatolojik hem de biyokimyasal olarak 1. haftada TA'nın iyileşmeye negatif etkisi olduğu tespit edildi. 5.haftada KT iyileşmesi bakımından geç dönem iyileşmede önemli olan Bonar skoruna bakıldığında TA uygulanan grubun SF uygulanan gruba göre iyileşmesinin daha kötü olduğu bulundu.Sonuç: Bu çalışmanın sonuçları TA'in lokal uygulamasının KT iyileşmesi üzerine erken dönemde olumsuz bir etkisi olduğunu hem histopatolojik hem de biyokimyasal olarak göstermiştir. Geç dönemdeyse KT iyileşmesine olumsuz etkisini histopatolojik olarak görmekle birlikte biyokimyasal bulgularda negatif etkiye yönelik bir eğilim mevcuttur.Anahtar kelimeler: tendon iyileşmesi; kemik-tendon iyileşmesi; traneksamik asit;hemostaz; oksidatif stres

Introduction and Aim: In this experimental study, we aimed to evaluate effect of TA, which we think to be a cytotoxic agent for effect on hemostasis and inflamation, on tendon-tendon(TT) and tendon-bone(TB) junction healing in rats by local application to the surgical site, biochemically and histopathologically.Patients and Methods: In our study, thirty-six Wistar albino race male rats were incised twice in a single operation. As for the choice of surgical sites, right leg of achilles tendon and calcaneus insertion evaluated for TB junction healing; left leg of achilles tendon is used for TT healing under anaesthesia for research. In experimental group we locally irrigated surgical site with 10mg/ml concentration of TA but in control group surgical site was irrigated by saline only. Groups sacrificed in postoperative first week and 5th week. After the sacrification, the tissue samples gathered from operated TB and achilles TT junction and examined both biochemically and histopathologically for healing. Results: In the first week, the saline-treated TB group showed better result than the TA-treated group(p<0.05). In the TB group, both histopathologically and biochemically; in first week, TA was found harmful to recovery. Bonar score, which is also important in terms of TB recovery in 5th week, was found to be worse in TA-treated group than in SF-treated group.Conclusions: The results of this study showed that locally administration of TA had an early negative effect on TB healing both histopathologically and biochemically. In the late period, it only showed histopathological negative effect on TB healing.Keywords: tendon healing; tendon-bone healing; tranexamic acid; hemostasis;oxidative stress