Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuk ve ergenlerde gürültülü ortamda duymanın ve işitsel işlemlemenin medikal tedavi öncesi ve sonrası değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı DEHB'si olan çocuk ve ergenlerde metilfenidat tedavisi öncesi ve sonrasında, sessiz ve gürültülü ortamlarda konuşmanın anlaşılabilirliğini ve işitsel işlemleme becerilerini değerlendirmek ve sağlıklı kontrollerle karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği'nde DSM-V' e göre bileşik tip DEHB tanısı alan 9-17 yaş arası 23 çocuk ve ergen ve İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Çocuk Hastalıkları Polikliniği'ne başvuran 9-17 yaş arası 23 sağlıklı kontrol çalışmaya dahil edilmiştir. Katılımcılar Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi-Şimdi ve Yaşam Boyu Versiyonu-Türkçe Uyarlaması (ÇDŞG-ŞY-T) ile değerlendirildi. Ebeveynler DEHB grubunun metilfenidat tedavisine ara verdikleri ve tedaviye devam ettikleri dönemlerde Turgay DSM-IV Kökenli Yıkıcı Davranış Bozuklukları Belirti Tarama Ölçeği'ni doldurdular. Çocuklar ise Çocuklarda Anksiyete ve Depresyon Ölçeği-Yenilenmiş (ÇADÖ-Y) formunu doldurdular. Katılımcılara işitsel işlemleme becerilerinin değerlendirilmesi amacıyla Frekans Patern Testi (FPT), Süre Patern Testi (SPT) ile sessiz ve gürültülü ortamlarda konuşmanın anlaşılabilirliğini değerlendirmek amacıyla Türkçe Matris Testi (TMT) uygulandı. İşitsel değerlendirme testleri DEHB grubunda metilfenidat tedavisine ara verildikleri dönemde ve tedaviye devam ettikleri dönemde olmak üzere 2 defa uygulandı.Bulgular: Gruplar arasında sessiz ortamda yapılan adaptif TMT'de bir fark bulunmazken, gürültülü ortamda yapılan adaptif ve nonadaptif TMT sonuçlarında DEHB grubunun kontrol grubuna göre doğru yanıt oranının daha düşük olduğu saptandı. DEHB grubunda kontrol grubuna kıyasla FPT ve SPT doğru yanıt oranı her iki kulakta da anlamlı olarak düşük saptandı. Metilfenidat tedavisi sonrasında adaptif sessiz TMT sonucunda gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmazken, adaptif-gürültülü ve nonadaptif TMT'de DEHB grubunun doğru yanıt oranının tedavi sonrasında belirgin olarak arttığı saptandı. Metilfenidat tedavisinin FPT ve SPT üzerine etkisine bakıldığında ise MPH'ın sadece sağ kulakta SPT'de doğru yanıt üzerine pozitif yönde etki ettiği saptandı. Çalışmamızda DEHB semptom şiddeti ile işitsel işlemleme testleri arasında negatif yönde anlamlı ilişkisellik saptandı.Sonuç: DEHB grubunda kontrol grubuna göre özellikle gürültülü ortamda konuşmanın anlaşılabilirliğinin düşük olduğu saptandı. Metifenidat tedavisi sonrası DEHB grubunda gürültüde konuşmanın anlaşılabilirliğinde artış saptandı. DEHB semptom şiddeti ile işitsel işlemleme testleri arasında negatif yönde anlamlı ilişkisellik saptandı.

Aim: The aim of this study is to evaluate the intelligibility of speech in quiet and noisy environments and auditory temporal processing before and after methylphendidate (MPH) treatment in children and adolescents with ADHD and to compare them with healthy controls.Materials and Methods: 23 children and adolescents between ages 9-17 with combined type ADHD according to DSM-V who applied to the İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty Child Psychiatry Outpatient Clinic and 23 healthy control between ages 9-17 who applied to the İstanbul University Cerrahpaşa Medical Faculty Pediatric Outpatient Clinic were included in the study. Participants were evaluated with the Kiddie Schedule for Affective Disorders and Schizophrenia Present and Lifetime Version-Turkish Adaptation (KSADAS-PL). Parents completed the Turgay DSM-IV Origin Disruptive Behavior Disorders Symptom Screening Scale before and after MPH treatment. The children completed the Revised Child Anxiety and Depression Scale (CADS-R). In order to evaluate the auditory temporal processing skills and the intelligibility of speech in quiet and noisy environments, Frequency Pattern Test (FPT), Duration Pattern Test (DPT) and Turkish Matrix Test (TMT) were applied to the participants before and after MPH treatment .Results: While there was no difference in the adaptive TMT between the groups in silent environment, but in noisy environment ADHD group show lower response rate than the control group. In the ADHD group, in both ears the response rate of FPT and DPT was significantly lower than the control group. After MPH treatment there was no significant difference between the groups in terms of adaptive silent TMT, but correct response rate of ADHD group in the noisy adaptive and nonadaptive TMT increased significantly after the MPH treatment. When the effects of methylphenidate treatment on FPT and DPT were examined, it was found that MPH had a positive effect on correct response in DPT only in right ear. In our study, there was a negative correlation between ADHD symptom severity and auditory processing test scores.Conclusion: ADHD group show poorer auditory processing skills than control group. MPH increased especially intelligibility of speech in noisy environment. There was a negative correlation between ADHD symptom severity and auditory processing tests scores.