Yoğun bakım ünitesinde diyare sıklığı ve yönetiminin araştırılması

Abstract

Hastalar 'diyare var/yok' olarak iki gruba ayrıldı. 'Diyare var' grubuna günde 3 veya fazla, sıvı veya gevşek dışkılama görülenler dahil edildi. Demografik veriler, yatış tanıları, yandaş hastalıkları, APACHE II skorları, yatış süreleri ve ölüm/taburculuk bilgileri kaydedildi. Hastaların beslenme durumu ve şekli, enteral ürün formülasyonu, lökosit, nötrofil, albumin değerleri, mide koruyucu, antibakteriyel, antimikotik kullanımı, yatış süresi, yoğun bakımdan çıkış bilgileri karşılaştırıldı. Diyarenin yatışın kaçıncı gününde başladığı, başlangıçtan önceki iki gün içinde laksatif veya lavman uygulaması, dışkıda toksin A, diyare öncesi-sonrası azot dengesi, enteral ürün değişikliği, probiyotik, metronidazol, vankomisin kullanımı incelendi.Çalışmaya 47 hasta dahil edildi. Diyare görülen hastaların her diyare dönemi incelenerek diyare görülmeyen grupla karşılaştırıldı. Diyare insidansı %68,3 bulundu. Gruplarda demografik veriler ve APACHE II skorları benzerdi. Yatış tanıları iki grupta en sık solunum yetersizliğiydi (%60-85); gruplar arasında istatistiksel fark saptanmadı. Laksatif ve/veya lavman uygulananlarda iki gün içinde diyare geliştiği görüldü (p=0,012). İki grupta da enteral beslenme daha fazlaydı (≥%90). Nazogastrik tüp yoluyla beslenme diyare görülen grupta anlamlı yüksekti (p=0,041). Beslenme ürün formülasyonu ile diyare gelişimi arasında fark görülmedi. Antibakteriyel kullanımı iki grupta da yüksek orandaydı (%75, %76); ancak Teikoplanin kullanımı diyare görülmeyen grupta anlamlı yüksekti (p=0,028). Diyare görülen grubun yatış süre ortalaması diğerine göre yüksekti (p<0,001). Her iki grubun mortalite oranları benzerdi.Yoğun bakımdaki hastalarda birçok faktör diyareye neden olabilir. Diyare gelişimi hasta tedavisini olumsuz etkileyip, morbiditeyi arttırabilir.Diyarenin tedavisi kadar önleyici yöntemlerin de önemli olduğunu ve daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulduğunu düşünmekteyiz.

We retrospectively reviewed the patient files that were followed up in the Emergency Intensive Care Unit of Cerrahpaşa Medical Faculty between 01.01.2017-03.01.2018.Patients were divided into 'diarrhea positive' and 'diarrhea negative' groups. Patients with diarrhea had fluid or loose stools 3 or more times a day. Demographic data, intensive care unit diagnoses, comorbidities, APACHE II scores, length of hospitalization and discharge from intensive care unit were recorded. Nutritional status of the patients, enteral product formulation, leukocyte, neutrophil, albumin values, gastric sparing, antibacterial and antimycotic use, hospitalization time and discharge from intensive care unit were compared. In patients with diarrhea, on the day of hospitalization, laxative and/or enema administration, toxin A in stool, nitrogen balance before and after diarrhea, enteral product change in case of diarrhea, probiotic, metronidazole or oral vancomycin use were examined.47 patients were included in the study. Each diarrhea period of the patients with diarrhea was examined separately and compared with the group without diarrhea. The incidence of diarrhea was 68,3%. Demographic data (p>0,3) and APACHE II scores (p=0,6) were similar in patients with and without diarrhea. The most common diagnosis of the intensive care unit was respiratory failure (60-85%) in two groups. There was no statistical difference in terms of hospitalization diagnosis. Diarrhea occurred in two days after laxative and/or enema treatment (p=0,012). Enteral nutrition was higher in both groups (≥90%). Nasogastric tube feeding was significantly higher in the diarrhea group (p=0,041). There was no difference between dietary product formulation and diarrhea development (p>0,1). Antibacterial use was high in both groups (75%); however, Teicoplanin use was significantly higher in the group without diarrhea (p=0,028). The mean duration of hospitalization in diarrhea group was higher than non diarrhea group (p<0,001). Mortality rates of both groups were similar (p=0,995).Many factors may cause diarrhea in intensive care unit patients. Development of diarrhea may adversely affect patient treatment and increase morbidity.We think that preventive methods are as important as the treatment of diarrhea and further studies are needed.