Lupus nefritinin klinik ve laboratuvar özellikleri, renal sağkalım ve hasta sağkalımı ile ilişkili faktörler
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Giriş ve amaç: Lupus nefriti (LN), sistemik lupus eritematozus (SLE)'un sık ve ciddi bir tutulumu olup uzun süreli renal ve hasta sağkalımını olumsuz etkilemektedir. Metod: 1994-2019 yılları arasında LN tanılı hastalar tarama formuna göre değerlendirildi. Hastaların demografik bilgileri, tanı süreleri, SLEDAI-2K skorları, renal alevlenmeleri, komorbiditeleri, ekstrarenal tutulumları, biyopsileri, otoantikorları, tanı anındaki ve tedavinin 1. (varsa 5. yılı) ve son değerlendirmedeki GFR, serum kreatinin, proteinüri değerleri, almış olduğu tedavi rejimleri ve yan etkileri kaydedildi. Renal sonlanım gelişmiş olan hastalar, aldıkları RRT türleri, ölen hastalar, ölüm nedenleri ve ölen hastaların son renal durumları incelendi.Bulgular: Çalışmaya 145 hasta (116K/29E) alındı. Başlangıçta kreatinin 1.19 mg/dl, GFR 87 ml/dk ve proteinüri 4.4 gr/gün bulundu ve hastaların %67'sinde hematüri vardı. Son kontrolde kreatinin 1.35 mg/dl, GFR 90 ml/dk, proteinüri 825 mg/gün saptandı ve hastaların %18'inde hematüri vardı. Proliferatif LN nefriti olan ve olmayan hasta oranı, kadınlarda 1.9 erkeklerde ise 2.6 olup; erkek hastalarda proliferatif LN riskinin artmış olduğu görüldü. Anti-Sm, anti-SS-A/B ve AFAS antikorları, MSS, kardiyak ve hematolojik tutulumların kreatinin, GFR ve proteinüri üzerine etkileşimi saptandı. RRT tedavisi başlanan hastaların %80'inin ve hasta ölümlerinin %66'sının proliferatif LN olduğu görüldü. Hastaların %13.7'sinde RRT başlandı. Hasta mortalite oranı %7.9 idi. Sonuç: Çalışmamızda hipertansiyon, kronik böbrek hastalığı, anti-fosfolipid sendromunun, MSS ve kardiyak tutulumun daha sık olduğu gözlendi. Erkek hastalarda LN ve proliferatif LN riskinin artmış olduğu görüldü. Hastaların önemli kısmının proliferatif LN ve pür class 4 LN olduğu saptandı. Anti-SS-A/B, AFAS antikoru ve extrarenal tutulumların eşlik ediyor olmasının prognoz açısından GFR, kreatinin ve proteinüri seyrini olumsuz etkilediği görüldü. Introduction: Lupus nephritis (LN) is the most common and severe involvement of systemic lupus erythematosus (SLE), adversely affecting long-term renal and patient survival.Methods: Patients were selected according to the screening form between 1994-2019. Demographic information, duration since diagnosis, SLEDAI-2K scores, renal flares, comorbidities, extra renal involvements, biopsies, autoantibodies, GFR at the time of diagnosis and 1st (5th year if there is) and last evaluation of treatment, serum creatinine, amount of proteinuria, the commenced treatment regimens and their side effects were documented. Results: 145 patients (116F/29M) were included. Initially, serum creatinine was 1.19 mg/dl, GFR was 87.0 ml/min, proteinuria was 4.4 g/day and 67% had hematuria. In the final, serum creatinine was 1.35 mg/dl, GFR was 90 ml/min, proteinuria was 825 mg/day and 18% of the patients had hematuria. 68% of our patients were found as proliferative LN and 40% were found as pure class 4 LN. The proportion of patients with and without proliferative LN nephritis was 1.9 in females and 2.6 in males. In addition, Anti-Sm, anti-SS-A/B and AFAS antibodys, CNS, cardiac and hematological involvement were found effect on serum creatinine, GFR and proteinuria. RRT was started in 13.7% of the patients. Patient mortality rate was 7.9%.Conclusion: HT, CKD, AFAS, CNS and cardiac involvement were more common. Male patients had an increased risk of having PLN. The presence of anti-SS-A/B, AFAS antibody and extra renal involvement (CNS, cardiac) had a negative impact in the course of GFR, serum creatinine and proteinuria. Furthermore, patients who started RRT and a significant portion of the patient who died were patients with proliferative LN.
Collections