Evlilikte özyetkinlik, ebeveyn özyetkinliği, bilişsel duygu düzenleme ve evlilik doyumu arasındaki ilişki

Abstract

Bu araştırma, evlilikte özyetkinlik, ebeveyn özyetkinliği, bilişsel duygu düzenleme ve evlilik doyumu arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiş nicel bir araştırmadır. Ayrıca evlilikte özyetkinlik, ebeveyn özyetkinliği, bilişsel duygu düzenleme ve evlilik doyumu; yaş, cinsiyet, evlilik süresi, evlenme yaşı, evlenme şekli, eğitim düzeyi, gelir düzeyi, çocuk sayısı ve çalışma durumu değişkenleri açısından incelenmiştir. Araştırmanın örneklemi Tekirdağ ili Çerkezköy ilçesinde yaşayan en fazla 20 yıllık evli ve en az bir çocuğu olan 182'si kadın ve 147'si erkek toplam 329 katılımcıdan oluşmaktadır. Katılımcıların evlilikte özyetkinlik düzeylerini belirlemek için Evlilikte Özyetkinlik Ölçeği; ebeveyn özyetkinlik düzeylerini belirlemek için Ebeveyn Yetkinlik Ölçeği; bilişsel duygu düzenleme düzeylerini belirlemek için Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği ve evlilik doyum düzeylerini belirlemek için Evlilik Yaşamı Ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca demografik bilgilerin toplanması ve katılımcıların bilgilendirilmesi amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Pearson Korelasyon Katsayısı, Doğrusal Regresyon Analizi, Bağımsız Grup T-Testi ve Tek Yönlü Varyans Analizi kullanılmıştır.Araştırma sonuçlarına göre, evlilik doyumu ile bilişsel duygu düzenleme arasında zayıf düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu; evlilikte özyetkinlik ile orta düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu; ebeveyn özyetkinliği ile zayıf düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, evlilikte özyetkinliğin evlilik doyumunu anlamlı bir biçimde yordadığı saptanmıştır.

This research is a quantitative research aimed at determining the relationship among marital self-efficacy, parental self-efficacy, cognitive emotion regulation and marital satisfaction. In addition, marital self-efficacy, parental self-efficacy, cognitive emotion regulation and marital satisfaction were examined in terms of variables such as age, gender, mariage age, mariage period, type of mariage, education level, income level, number of children and working status. The sample of the study consisted of 329 participants, 182 women and 147 men, married for at most 20 years and having at least one child, who lived in district of Tekirdağ, named Çerkezköy. Marital Self Efficacy Scale was used to determine the level of marital self efficacy; Parental Efficacy Scale was used to determine the level of parental self efficacy; Cognitive Emotion Regulation Scale was used to determine the level of cognitive emotion regulation and Marital Life Scale was used to determine level of marital satisfaction. In addition, the Personal Information Form prepared by the researcher was used to collect demographic information and to inform the participants. Pearson Correlation Coefficient, Linear Regression, Independent Group T-Test and One-Way ANOVA were used to analyze the data.According to the results of the research, there is a significant positive correlation between marital satisfaction and cognitive emotion regulation at a weak level; between marital satisfacton and marital self efficacy at a medium level and between marital satisfacton and parental self-efficacy at a weak level. Also, it was found in regression analysis that marital self-efficacy significantly predicted marital satisfaction.