Köpeklerde melanositik tümörlerin histopatolojik ve immunohistokimyasal yöntemlerle teşhisi

Abstract

Melanositik tümörler son yıllarda hayvanlarda en sık rastlanan kötü huylu tümörlerdendir. Köpeklerdeki melanositik tümörlerin histopatolojik olarak kesin tanısı, pigmentasyon durumu ve hücrelerin değişik yapıları nedeniyle zordur. Bu tümörler histopatolojik olarak karsinomalara, sarkomalara ve lenfoma gibi yuvarlak hücreli kötü differansiye tümörlere benzeyebilir. Melanomaları diğer tümörlerden ayırt etmede ve pigmentasyondan yoksun olan amelanotik tümörleri saptamak için günümüzde uygun antikor seçilerek yapılan immunohistokimyasal (İHK) boyama yöntemleri sıkça kullanılmaktadır. Bu kötü huylu ve agresif tümörlerin bir an önce teşhis edilmesi ve tedavisine başlanması için İHK antikorlara gereksinim vardır. Ülkemizde de bir çok immunohistokimyasal antikorlar değişik tümörlerin ayırıcı teşhisinde veteriner hekimlikte kullanılmaya başlamıştır. Bu çalışmada Vimentin, S-100, MelanA ve PNL2'den oluşan İHK antikorları, melanositik tümörlerin teşhisinde kullandık. Amacımız; bu dört antikoru kullanarak melanomaların teşhisi için en duyarlı ve spesifik antikoru belirlemekti. Çalışmamızda 50 değişik yaş, cinsiyet ve ırktan köpeklerden alınan biyopsi ve nekropsi sonucu elde edilen melanositik ve nonmelanositik tümör ve tümör benzeri lezyonlardan alınmış dokular; histopatolojik ve immunohistokimyasal yöntemle (Labeled Streptavidin Biyotin Peroksidaz) değerlendirildi. Bu incelemeler sonucunda saptanan 36 melanositik tümörün 18'i malign melanoma, 7'si melanositoma ve 11 tanesi de amelanotik melanoma olarak değerlendirildi. Bu melanositik tümörlere uygulanan İHK boyamaları sonucunda ise, Vimentin ile 36 melanositik tümörün 33'ünde ekspresyon saptandı, % 91,6 oranında pozitif sonuç verdi. Ancak çalışmada kullanılan hemen hemen tüm melanositik olmayan tümör ve lezyonlarında da ekspresyon olduğu için spesifik olarak değerlendirilmedi. S-100, 36 melanositik tümörün 30'unda eksprese oldu % 83,3 oranla bu çalışmada teşhisde kullanılan en düşük ekspresyon gösteren antikordu ve aynı zamanda melanositik olmayan tümörlerde de eksprese oldu. MelanA ise 36 melanositik tümörün 34'ünde ekspresyon saptandı % 94,4 gibi yüksek bir oranda pozitif etiketlemede bulundu. PNL2 antikoru ise, 36 melanositik tümörün 35'inde ekspresyon gerçekleştirdi, % 97,2 oranında diğer antikorlara nazaran duyarlıkta ve spesifik açıdan daha başarılı bulundu. PNL2, bu kullanılan diğer antikorlara göre melanositik tümörleri teşhisde ve diğer melanositik olmayan tümörlerde ise negatif sonuç vermesi açısından, melanositik tümörler için önemli bir İHK antikoru ve markır olduğu saptandı. MelanA da aynı şekilde başarılı olarak bulundu. Spesifik olarak S-100'ün diğer antikorlara göre melanomaların teşhisinde, tek başına yeterli olmadığı görüldü. Vimentin ise nonmelanositik tümör ve lezyonlarında da eksprese olduğu için melanomaların tanısında yine tek başına başarısız bulundu.Anahtar Kelimeler: Antikor, Histopatoloji, İmmunohistokimya, Köpek, Melanoma.

Melanocytic tumors are one of the most common malignant tumors in animals recently. The definitive diagnosis of melanocytic tumors in dogs is difficult due to the different structures of pigmentation and cells. These tumors may be histopathologically similar to carcinomas, sarcomas and badly differentiated round-cell tumors such as lymphoma. In order to distinguish melanomas from other tumors and detect amelanotic tumors that lack pigmentation, immunohistochemical (IHC) staining methods are frequently used. IHC antibodies are needed to diagnose and treat these malignant and aggressive tumors as soon as possible. That being said, many IHC antibodies have been used for the differential diagnosis of different species in veterinary medicine in Turkey. In this study; we used IHC antibodies Vimentin, S-100, MelanA and PNL2 for the diagnosis of melanocytic tumors. Our aim was to determine the most sensitive and specific antibody among these four antibodies for the diagnosis of melanomas. In our study, tissues from melanocytic, non-melanocytic tumors and tumor-like lessions obtained from biopsy and necropsy from 50 dogs with different age, sex and breed were evaluated with histopathological and İHC (Lab. StrA. Bio. Per.) methods. Among the 36 melanocytic tumors identified by the examinations mentioned, 18 were malignant melanoma, 7 were melanocytoma and 11 were amelanotic melanoma. As a result of IHC staining to these melanocytic tumors, vimentin produced a positive result of 91,6% by labeling 33 of 36 melanocytic tumors. However; it was not specific because it labeled almost all non-melanocytic tumors and lesions used in the study. S-100 had the lowest specificity among IHC antibodies used for diagnosis in this study, with a rate of 83,3%, expressing 30 of the melanocytic tumors; and at the same time, S-100 expressed non-melanocytic tumors as well. MelanA was positive in 34 of 36 melanocytic tumors and was found to be positive in 94,4%. PNL2 antibody performed positive immunostaining in 36 of 35 melanocytic tumors and was found to be 97,2% as more sensitive and more specific than the other antibodies. PNL2 was found as an important IHC antibody for melanomas in terms of recognizing melanomas compared to other markers and showing negative results in other non-melanocytic tumors. MelanA was also found to be successful. Specifically, S-100 was found to be the lowest rate in the diagnosis of melanomas compared to other markes, it was inadequate per se. Vimentin was unsuccesful in diagnosis of melanomas because it labeled non-melanocytic tumors and lesions as well.Keywords: Antibody, Dog, Hispathology, Immunohistochemistry, Melanoma.