Patellofemoral ağrı sendromunda hasta eğitiminin etkinliği

Abstract

Amaç:Bu çalışmada, PFAS tanılı bireylere, rutin fizyoterapi programı ve ek olarak verileneğitim programının ağrı, günlük yaşam aktiviteleri, kinezyofobi, yaşam kalitesi vefonksiyonel durum üzerine olan etkisi incelendi.Gereç ve Yöntem:Çalışmaya Bursa Çekirge Devlet Hastanesi Fizik Tedavi ve RehabilitasyonPolikliniğine başvuran, uzman hekim tarafından patellofemoral ağrı sendromu tanısı alan vefizyoterapi ve rehabilitasyon programına yönlendirilen 60 hasta dahil edildi. Çalışmaya dahiledilen katılımcılar, rutin fizyoterapi ve rehabilitasyon (kontrol grubu) ve fizyoterapi verehabilitasyon + hasta eğitimi (çalışma grubu) olacak şekilde randomize olarak 2 grubaayrıldı. Tedavi öncesi, sonrası ve 6. haftada VAS, KOSADL, TAMPA, EQ5D5L, KUJALAölçekleri katılımcılar tarafından dolduruldu.Bulgular:Gruplar arasında yaş, VKİ,ağrı durasyonu, etkilenen taraf, eğitim düzeyleri, tedaviöncesi KOSADL, KUJALA, TAMPA, EQ5D5L değerleri açısından istatistiksel olarakanlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Ağrıyı azaltmada her iki yöntemin de etkili olduğu(p<0,05), tedavi sonrasında fizyoterapi programına ek olarak verilen eğitimin fonksiyonelliğigeliştirdiği (p<0,05), ancak tedavi sonrası (p<0,05) ve 6. hafta takibinde fizyoterapiprogramına ek olarak verilen eğitimin daha etkili olduğu (p<0,05) görüldü. Günlük yaşamaktiviteleri ve yaşam kalitesinin arttırılması ve kinezyofobinin azaltılmasında her iki yönteminde etkili olduğu (p<0,05), ancak 6. hafta takibinde fizyoterapi programına ek olarak verileneğitimin daha etkili olduğu (p<0,05) bulundu.Sonuç:PFAS' da rutin fizyoterapi programına ek olarak verilen hasta eğitimi, hastanınağrısını ve kinezyofobisini azaltmada,günlük yaşam aktiviteleri, fonksiyonel durum ve yaşamkalitesini arttırmada rutin fizyoterapi programına göre 6 haftalık takipte daha etkili bulundu.Bu nedenle PFAS da fiziksel aktivite düzenlemesi, yaşam tarzı değişiklikleri kısacası hastaeğitiminin rehabilitasyonun temel bileşeni olduğu unutulmamalıdır. Hastaya verilecek hastaeğitimi ile hastanın, kendi kendini yönetmeyi başarabileceğini ve dolayısıyla sağlıkharcamalarının azaltılabileceğini düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler:Fonksiyonellik, günlük yaşam aktiviteleri, hasta eğitimi, kinezyofobi,patellofemoral ağrı sendromu, yaşam kalitesi

Aim: In this study, the effects of the routine physiotherapy program and the patient educationgiven to individuals diagnosed with PFAS on pain, daily life activities, kinesiophobia, qualityof life and functional status were examined.Method:The study included 60 patients who applied to the Bursa Çekirge State HospitalPhysical Therapy and Rehabilitation Outpatient Clinic, who were diagnosed withpatellofemoral pain syndrome by a specialist physician, and were referred to thephysiotherapy and rehabilitation program. The participants included in the study wererandomly divided into 2 groups as routine physiotherapy and rehabilitation (control group)and physiotherapy and rehabilitation + patient education (study group). VAS, KOSADL,TAMPA, EQ5D5L, KUJALA scales were filled by the participants before, after, and at the6th week.Results:There was no statistically significant difference between the groups in terms of age,BMI, pain depression, affected side, education levels, KOSADL, KUJALA, TAMPA,EQ5D5L values before treatment (p> 0.05). Both methods are effective in reducing pain (p<0.05), and the education given in addition to the physiotherapy program after treatmentimproves functionality (p <0.05), but physiotherapy in post-treatment (p <0.05) at 6th weeksfollow-up The training given in addition to the program was found to be more effective (p<0.05). It was found that both methods were effective in increasing daily life activities andquality of life and reducing kinesiophobia (p <0.05), but the training given in addition to thephysiotherapy program in the 6th week follow-up was more effective (p <0.05).Conclusion:In addition to the routine physiotherapy program in PFAS, patient education wasfound to be more effective in reducing the pain and kinesiophobia of the patient, increasingdaily life activities, functional status and quality of life at 6 weeks follow-up than the routinephysiotherapy program. Therefore, it should be remembered that physical activity regulation,lifestyle changes, in short, patient education is the main component of rehabilitation in PFAS.However, with the patient education, we think that the patient will be able to manage himselfand hence health expenses can be reduced.Key Words: Functionality, daily living activities, patient education, kinesiophobia,patellofemoral pain syndrome, quality of life.