Çocuk hastalarda beden kitle indeksi ile diş yaşı arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada Türk çocuklarında beden kitle indeksleri (BKİ; kg/m2) ve diş yaşı arasındaki ilişkinin iki farklı diş yaşı belirleme yöntemi kullanılarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metot: Çalışmaya yaşları 7-13 arasında 284 (139 kız, 145 erkek) çocuk hasta dahil edildi. Hastaların boy uzunlukları ve vücut ağırlıkları boy ölçerli dijital bir terazi kullanılarak ölçüldü. Hastalar, BKİ hesaplandıktan sonra yaşa ve cinsiyete özel büyüme tabloları kullanılarak gruplandırıldı. Çocukların diş yaşları iki farklı metot; Demirjian ve Willems metodları kullanılarak belirlendi. Elde edilen verilerin istatistiksel analizinde Ki-kare testi, Paired T testi, Student's T testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) (Post Hoc Tukey HSD) kullanıldı. BKİ'nin diş yaşı üzerine etkisinin değerlendirilmesi amacıyla Çoklu Doğrusal Regresyon Analiz modelleri kullanıldı. Bulgular: Yaş farkları Demirjian metoduna göre kızlarda 0,67 ± 1,23; erkeklerde 0,61 ± 1,56; Willems metoduna göre ise kızlarda -0,11±0,72; erkeklerde -0,02±0,81 olarak hesaplandı. Çocuklarda BKİ artışı ile her iki metot kullanılarak belirlenen diş yaşı farkları arasında isttastiksel olarak anlamlı bir ilişki gözlendi (p<0,05). BKİ'deki bir birim artışın Demirjian metoduna göre diş yaşında 0,083 yıl, Willems metoduna göre diş yaşında 0,074 yıl hızlanmaya neden olduğu saptandı (p<0,001). Sonuç: Willems metodu, diş yaşının belirlenmesinde Demirjian metoduna göre kronolojik yaşa daha yakın sonuçlar vermiştir. Artan BKİ değerlerine bağlı olarak, çocuklarda diş gelişiminin hızlandığı görülmüştür. Obez ve aşırı kilolu çocuklarda diş gelişimindeki hızlanmanın çocuk diş hekimliğinde ve ortodontide tedavi planlaması sırasında göz önünde bulundurulması önemlidir.

Aim: The aim of this study was to evaluate the relationship between body mass index (BMI; kg/m2) and the dental age by using two different age estimation methods among Turkish children.Material and Method: 284 pediatric patients (139 girls and 145 boys), aged 7-13 years (mean age 10.02 ± 1.7 years) were included to study. Weight and height status of the patients was measured with a digital scale and stadiometer. BMI was calculated and the patients were categorized using age and gender specific growth charts. The dental developmental ages of the children were assessed using two different age estimation methods; Demirjian and Willems methods. The statistical analysis of all data was performed using Chi-square, Paired T, Student's T and One-Way ANOVA (Post Hoc Tukey HSD) tests. Multiple Linear regression models were used to assess the effect of the BMI percentile on dental age. Results: The Demirjian method overestimated the chronologic age by 0.67±1.23 and 0.61 ± 1.56 years, while Willems method underestimated chronologic age by -0.11±0.72 and -0.02±0.81 years among girls and boys, respectively. For both the girls and the boys increasing BMI was significantly correlated to difference estimated between the dental age and chronologic age by using both methods (p<0.05). For dental ages the coefficient for the BMI percentile was 0.083 year for Demirjian method and 0.074 year for Willems method, respectively (p<0.001).Conclusion: Willems method was found more accurate in estimating dental age than Demirjian's method in this sample of pediatric patients. An increase in BMI percentile appears to be associated with an increase in dental development. Accelerated dental development in obese and overweight children is important to be considered in pediatric dentistry and orthodontics for treatment planning.