Periimplant mukozitisli bireylerde oral irrigatörlerin etkinliğinin klinik ve biyokimyasal olarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Periimplant mukozitisli bireylerde diş fırçasına ek olarak kullanılan oral irrigatör ile diş fırçasına ek olarak kullanılan arayüz fırçasının etkinliğinin klinik ve biyokimyasal olarak incelenmesi amaçlandı. Materyal ve Metot: Ağız içerisinde en az bir implantı olan perimplant mukozitisli 45 birey (yaş aralığı: 45-60) çalışmaya dahil edildi. Çalışmamız randomize, tek kör, paralel dizaynlı olarak; i) dişfırçası+oral irrigatör; ii) dişfırçası+arayüz fırçası, iii) sadece diş fırçası kullanan deney grupları olmak üzere 3 eşit gruba ayrıldı. İlk seansta alınan başlangıç kayıtlarını [Silness-Löe plak indeksi (Pİ), Löe-Silness gingival indeks (Gİ), sondalanabilir cep derinliği ölçümü (SCD), klinik ataşman seviyesi ölçümü (KAS) ve sondalamada kanama (SK)] takiben tüm ağız dezenfeksiyonu yöntemi ile hastaların başlangıç periodontal tedavisi tamamlandı. Ayrıca hastalardan periimplant oluğu sıvısı (POS) örnekleri de alınarak interlökin 1beta (IL-1beta), transforme edici büyüme faktörü beta (TGF-B), doku plazminojen aktivatörü (t-PA), plazminojen aktivatör inhibitörü 1 (PAI-1) biyokimyasal olarak değerlendirildi. Klinik kayıtlar; 2., 4. ve 12.haftalarda tekrarlandı. Bulgular: 1. ve 3. gruplar arasında 2. haftada, Gİ ve t-PA total değerlerinde; 4. haftada, Pİ, Gİ, SK, t-PA ve PAI-1 total değerlerinde ve 12. haftada ise Pİ, Gİ, IL-1β, t-PA ve PAI-1 total değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı. 2. ve 3. gruplar arasında 4. haftada SK değerinde; 12. haftada ise t-PA total değerinde anlamlı fark bulundu. 1. ve 2. gruplar arasında ise 2. haftada, PAI-1 total değerinde; 4. haftada Gİ değerinde ve 12. haftada ise t-PA total değerinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı.Sonuç: Çalışmamızın sonuçları dahilinde; diş fırçasına ek olarak kullanhılan oral irrigatörün en az arayüz fırçası kadar etkili olduğu ve oral irrigatörlerin periimplant mukozitisin tedavisinde kullanım kolaylığı açısından uygun bir alternatif olabileceği kanaatindeyiz.

Aim: Our aim was to evaluate efficacy of a manual tooth-brush with either interdental brush or oral irrigator in treatment of periimplant mucositis. Material and Method: Fourty-five patients with periimplant mucositis having at least one implant (age range:45-60) were included in study. Study was planned as randomized, single-blind, parallel-design. Patients were divided into 3 equal groups; i)tooth brush+oral irrigator ii)tooth brush+interdental brush, iii)only tooth brush. After baseline examinations [Silness-Löe plaque index(PI), Löe-Silness gingival index(GI), probing pocket depth(PPD), clinical attachment level(CAL), bleeding on probing(BOP)], initial periodontal therapy was completed using full-mouth disinfection method. Periimplant crevicular fluid (PCF) were taken from patents to assess levels of interleukin 1beta(IL-1β), Transforming growth factor beta(TGF- β), tissue-type plasminogen activator(t-PA), plasminogen activator inhibitor-1(PAI-1). Clinical records were repeated at 2, 4 and 12 weeks. Results: Between groups 1-3, statistically significant differences were found in GI and t-PA total values at 2nd week evaluation; PI, GI, BOP, t-PA and PAI-1 total values at 4th week evaluation; PI, GI, IL-1β, t-PA and PAI-1 total values at 12th week evaluation. Between groups 2-3, statistically significant differences were found in BOP at 4th week evaluation; t-PA total values at 12th week evaluation.. Between groups 1-2, statistically significant differences were found in PAI-1 total values at 2nd week evaluation; GI values at 4th week evaluation; t-PA total values at 12th week evaluation.Conclusions: Our results indicate that the usage of oral irrigator is at least as effective as the the usage of interdental brush and is suggested that oral irrigators may be an appropriate alternative in the treatment of periimplant mucositis with its ease of use.