Temporomandibular eklem bozukluğu olan hastalarda tükrük ve serum oksidatif stres ve inflamasyon markerlarının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı Temporomandibular Düzensizliği (TMD) olan ve olmayan bireylerin tükrük ve serum oksidatif stres ve inflamasyon marker seviyelerinin karşılaştırılması, bu markerların hastalığa etkisinin değerlendirilmesidir.Materyal ve Metot: Detaylı bir klinik muayene sonucu TMD olan 27 hasta çalışma; herhangi bir TMD semptomu olmayan 17 hasta kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Herhangi bir tedavi uygulanmadan önce hastalardan serum ve tükrük örnekleri bir tüpe alınarak santrifüj edildi ve örnekler analiz edilene kadar -80°C de saklandı. Tüm örnekler, IL-6, MDA ve 8-OHdG konsantrasyonları açısından incelendi. İki grup arasındaki fark istatistiksel olarak değerlendirildi.Bulgular: Bireylerin yaşı ve cinsiyeti ile serum ve tükrük 8-OHdG, IL-6 ve MDA seviyeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0,05). TME hastalığı olan bireyler ile kontrol grubu arasında, serum ve tükrükte 8-OHdG, IL-6 ve MDA ortanca değerleri arasında fark bulunmamıştır (p>0,05). Her iki gruptaki tüm bireylerde serum ve tükrük 8-OHdG, IL-6 ve MDA seviyeleri arasındaki ilişki değerlendirildiğinde, serum 8-OHdG ve IL-6 seviyeleri arasında pozitif yönde güçlü ilişki saptanmıştır (r= 0,752; p<0,001). Ağrı seviyesi ile serum 8-OHdG ve IL-6 seviyeleri arasında pozitif ve güçlü ilişki saptanmıştır.Sonuç: Temporomandibular Düzensizliği olan hastalarda sistemik dolaşım ve tükrükte saptanan inflamatuar ve oksidatif stres markerları sağlıklı bireylerden farklı bulunmamıştır. Bu verilere göre, inflamasyon ve oksidatif stresin kapsül içinde sınırlı kaldığı ve sistemik dolaşımı etkilemediği sonucu çıkarılabilir. Serum ve tükrük serbest radikal ve inflamasyon markerları, birçok çevresel faktörün etkisinde kaldığı için bireyler arasında standardizasyon sağlamak zordur.

Aim: The aim of this study is to compare salivary and serum oxidative stress and inflammation marker levels of individuals with Temporomandibular Disorders (TMD) and healthy subjects, and to assess the effect of these markers on this disease.Material and Methods: The study consisted of 27 TMD patients and 17 healthy controls. Prior to any treatment, serum and saliva samples were taken from the patients and centrifuged, and stored at -80°C until analyzed. All samples were examined for IL-6, MDA and 8-OHdG concentrations. The difference between the two groups was evaluated statistically.Results: There was no statistically significant relationship between age and gender of the patient regarding the serum and saliva 8-OHDG, IL-6 and MDA levels (p> 0.05). There was no significant difference between the median values of 8-OHdG, IL-6 and MDA in both groups (p> 0.05). When the relationship between serum and salivary 8-OHdG, IL-6 and MDA levels in all subjects was evaluated, there was a strong positive correlation between the levels of 8-OHDG and IL-6 in the serum (r = 0.752, p <0.001). In study group, when the relationship between pain levels and serum and saliva 8-OHdG, IL-6 and MDA levels was assessed, a positive and strong correlation was found between the levels of 8-OHDG and IL-6 in serum.Conclusion: In patients with TMD, inflammatory and oxidative stress markers were not different from healthy individuals. These results suggest that inflammation and oxidative stress are confined within the capsule and do not affect systemic circulation. Serum and salivary free radicals and inflammation markers may vary from person to person as they are influenced by many different factors. Therefore, oxidative changes in serum and saliva doesn't seem to influence the pathogenesis of TMDs.