Çocuklarda akut astım atağında aminofilinin etkinliği

Abstract

ÖZET Çocukluk çağı akut astım tedavisinde metilksantinlerin etkinliği kesin değildir. Bu amaçla Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Çocuk Kliniği 'ne akut astım tanısı alan 2 ile 14 yaşlan arasında 13 erkek 23 kız toplam 36 hastada aminofilin tedavisinin etkinliği incelenmiştir. Çalışma randomize plasebo kontrollü çift kör olarak planlanmıştır. Hastalar iki guruba ayrılarak bir gruba intravenöz aminofilin (6 mg/kg yükleme ve 1-0.8 mg/kg/saat infüzyon) diğer gruba plasebo verilmiştir. Ek olarak tüm hastalara intravenöz metilprednizolon (2 mg/kg maksimum 60 mg) ve salbutamol nebülizasyonu uygulanmıştır. Hastaların yatışından itibaren 0,2,6,12,24. saatlerde klinik astım skorlaması yapılmıştır. Klinik astım skorlamasınm ölçümü solunum hızı, solunum sesleri, wheezing varlığı ve yardımcı kasların kullanımı puanlanarak yapılmıştır. Skorlama sonucundaki değerlere göre nebülizasyon sıklığı azaltılmış veya artırılmıştır. Yeterli performansı gösteren hastalara spirometrik ve flowmetrik ölçümler uygulanmıştır. Çalışma 24. saatte sona erdirilmiştir. Aminofilin grubuyla plasebo grubu arasında hastaların yaşı, cinsiyeti, önceden aldıkları tedavi, hastaneye yatış ve acile başvurma sayılan yönünden bir fark bulunmamıştır. Çlaışmanın başlangıcında aminofilin grubundaki ortalama astım skoru 6.74 ± 1.851, plasebo grubunda ise 6.94 ± 1.713, (P > 0.05) bulunmuştur. 24. saatte aminofilin grubundaki ortalam astım skoru 2.53 ± 1.615, plasebo grubunda 1.941 ± 1.784, (P > 0.05) hesaplanmıştır. Toplam aldıklan nebülizasyon sayısı aminofilin grubunda 8.706 ± 4.441, plasebo grubunda 8.32 ± 4.042, (P > 0.05) bulunmuştur. Aminofilin alan hasta grubunda tedaviye bağlı yan etkiler iki hastada görülmüştür. 42Sonuçta hastaneye yatırılarak tedavi edilen akut astımlı hastalarda intravenöz kortikosteroid ve inhale p agonist tedavisine ek olarak, intravenöz amihofîlin ek bir fayda sağlamamaktadır. 43