Bazı mikoriza türlerinin Amerikan asma fidanlarının kök ve sürgün gelişimi üzerine etkileri

Abstract

Bu araştırmada, vesiküler-arbüsküler endomikoriza (VAM) infeksiyonunun Amerikan asma fidanlarının bitkisel gelişimi ve besin elementi alımı üzerine etkileri incelenmiştir. Bu amaçla 41 B, 420 A, Rupestris du Lot ve 1103 P asma anacının 30 cm boyudaki 1 yıllık çelikleri perlit ortamında, mist altında köklendirilmiş ve aktarma sırasında anaçların kökleri G. mosseae, G. etunicatum, G. caledonium, G. clarum ve kokteyl inokule edilmiştir.İnokulasyon, metil bromid ile fumige edilmiş toprak içeren polietilen tüplerin her birinin kök bölgesine 40 g inokulum içeren toprak konarak gerçekleştirilmiştir. Mikoriza uygulamaları asma anaçlarının sürgün uzunluğu ve sürgün çapını artırmış, ancak gövde çapını etkilememiştir. Sürgün gelişimi bakımından en etkili mikoriza türünün G. mosseae olduğu saptanmıştır. Mikoriza uygulamaları, denemede kullanılan tüm asma anaçlarında yaprak büyüklüğünü tanık asmalara oranla önemli ölçüde artırmıştır. Yaprak P ve K içerikleri (K için 41 B anacı hariç) mikorizalı asma anaçlarında daha yüksek düzeylerde bulunmuştur. Ayrıca, mikorizalı anaçların yapraklarında toplam şeker ve toplam sakkaroz içeriklerinin de yüksek olduğu saptanmıştır. Mikoriza uygulamalarının kök, yaş ve kuru ağırlığı üzerine herhangi bir etkisinin olmamasına karşın; sürgün, yaş ve kuru ağırlıklarını artırdığı saptanmıştır. G. mosseae, G. etunicatum ve G. caledonium inokulasyonlarında toplam kök içerisinde mikorizalı kök oluşum oranının % 50'nin üzerinde olduğu belirlenmiştir. 41 B ve Rupestris du Lot anaçlarında G. caledonium ve kokteyl uygulamalarında rizosferdeki spor sayısının en fazla, öteki kombinasyonlarda ise daha az olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak G. mosseae ve G. etunicatum 'un bu çalışmada denenen asma anaçları için en etkili mikoriza türleri olduğu bulunmuştur. Bu iki mikoriza türünün Amerikan asma anaçlarının çoğaltılması sırasında kullanılmasıyla bitki gelişiminin daha iyi olması beklenebilir. Anahtar kelimeler: asma anacı, mikoriza, VAM, çoğaltma

In this research the influence of vesicular-arbuscular endomycorrhizal (VAM) infection on the plant development of four grape rootstock species was investigated. Cuttings of 41 B, 420 A, Rupestris du Lot and 1103 P grape rootstocks were rooted under mist propagation in a media containing perlit. Before transferring, the rootstocks were inoculated with the VAM fungi G. mosseae, G. etunicatum, G. caledonium, G. clarum and mixed inoculum by and were placed into polyethylene tube each contained soil by methyl bromide which also contained 40 g inoculum around the soil zone. Endomycorrhizal formation caused increases in shoot length and shoot diameter, but did not affect stem diameter of the grape rootstocks. G. mosseae was the most effective mycorrhiza for increased shoot growth. Mycorrhizal infection significantly increased leaf size in all grape rootstocks compared to the untreated rootstocks. Leaf blade P and K contents of the plants (except 41 B for K) were found at a highest level in the mycorrhizal rootstocks. Also, total sugar and total sucrose contents of leaves increased in inoculated rootstocks. Mycorrhizal infection had no significant effect in fresh and dry weight of root with but shoot fresh and dry weight increased in mycorrhizal rootstocks as compared non-mycorrhizal rootstocks. Mycorrhizal infection in the roots were over 50 % with G. mosseae, G. etunicatum and G. caledonium inoculations. Spore numbers in the rhizosphere of the rootstocks were highest in 41 B and Rupestris du Lot with the inoculation of G. caledonium and mixed inoculum. The other combinations gave the smaller number of spores. In conclusion, G. mosseae and G. etunicatum can be considered to be the most effective fungi for the grape rootstocks tested. Therefore integrating these VAM fungi into the propagation processes of the grape rootstocks may improve plant development. Key Words: grape rootstocks, mycorrhizae, VAM, propagation