Serebral palsi rehabilitasyonunda dans eğitiminin etkinliği

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın amacı dans eğitiminin serebral palsili çocuklarda motor, fonksiyonel ve psikolojik alanlara etkilerinin saptanmasıdır. Çalışma yaş ortalamaları 6.9 +SD 0.7 (5.5-8) olan hafif tipte serebral palsili 16 çocuk üzerinde Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı'nda gerçekleştirilmiştir. Hastalar 8'i tedavi, 8'i kontrol grubunu oluşturacak şekilde ikiye ayrılmıştır. Tedavi grubu 12 hafta süreyle ev programı şeklindeki egzersizlerine ek olarak dans eğitim programına alınmıştır. Kontrol grubu ise sadece ev programı ile izlenmiştir. Çalışma öncesinde ve sonrasında hastaların motor, fonksiyonel ve psikolojik durumları değerlendirilmiştir. Bu amaçla Kaba Motor Fonksiyon Ölçütü'nün çömelme, ayakta durma, yürüme ve merdiven çıkma alttestleri, Pediyatrik Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçütü'nü kendine bakım, transferler, hareket, iletişim, sosyal durum alttestleri ve Çocukluk Depresyonu Derecelendirme Ölçeği'nin eğlenebilme kapasitesi, sosyal içe çekilme, benlik saygısı, depresif duygulanım ve ağlama maddeleri kullanılmıştır. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası test skorlarının karşılaştırılması sonucunda tedavi grubunda KMFÖ'nün çömelme, ayakta durma ve yürüme alttestlerinde, PFBÖ'nün transferler alttestinde ve Çocukluk Depresyonu Derecelendirme Ölçeği'nin eğlenebilme kapasitesi, benlik saygısı ve ağlama maddelerinde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı gelişme bulunmuştur. Bu bulgular hafif tipteki serebral palsili olgularda dans eğitiminin özellikle kaba motor ve psikolojik alanlarda rehabilitatif potansiyelinin olduğunu destekler niteliktedir. 75

SUMMARY The aim of this study is to investigate the effects of dance on the gross motor, functional and psychologic status of children with mild cerebral palsy. This study was carried out in the Physical Medicine and Rehabilitation Clinic of Marmara Medical School Hospital. Sixteen children with mild cerebral palsy were included in the study. The mean age of the patients was 6.9 ± SD 0.7 (5.5-8). The patients were divided into to two groups (treatment and control) each of which included 8 children. Exercises were prescribed to the control group as home programs whereas the treatment group was enrolled in a dance program.in addition to the home program. The motor, functional and the psychological status of the children were evaluated before and after the study in both groups. The motor status was evaluated by the Gross Motor Function Measure ) (GMFM)( kneeling, standing, walking and stair climbing subtests), the functional status was evaluated by the Pediatric Functional Independence Measure (Wee FIM) (self care activities, transfers, locomotion, communication and social skills subtests) and the psychological status was evaluated by the Children's Depression Rating Scale (CDRS) ( `capacity to have a good time`, `social isolation`, `self esteem`, `depressive mood` and `crying` items). The comparison of pre and post-treatment test scores showed statistically significant improvement in the kneeling, standing and walking subtests of the GMFM, the transfers subtest of the Wee FIM and `capacity to have a good time`, `self esteem` and `crying` items of the CDRS. 76These findings suggest that dance education has a rehabilitative potential in the gross motor functions and psychological status of children with mild cerebral palsy. 77