Behçet ve Betçet dışı üveitlilerde serum ICAM-1 düzeylerinin araştırılması
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
29 ÖZET İnterselüler Adezyon Molekülü- 1 (ICAM-1) sitokinler tarafindan indüklenebilen ve inflamasyon bölgesindeki pekçok değişik tipte hücre tarafindan üretilebilen bir moleküldür. Yapısal olarak ICAM-1, immunoglobulin Süpergen Ailesinin bir elemanıdır. Endotel üzerindeki ICAM-1 ile lökositler üzerindeki LFA-1 moleküllerinin interaksiyonu ile lökosit adezyonu sağlanmakta, bu da inflamasyon ve immünolojik hadiselerde lökositlerin transmigrasyonu için önemli bir adım olarak karşımıza çıkmaktadır. Bazı inflamatuar ve immünolojik hastalıklarda serumda yüksek seviyelerde çözünür sICAM-1 izole edildiği bildirilmiştir. Ayrıca, yüksek seviyedeki serum düzeylerinin hastalığın şiddeti ile korelasyon içinde olduğu da bildirilmiştir. Üveitii gözlerde de enflamasyonun olduğu bölgelerde lokal olarak artmış TNF-a seviyesine bağlı serumda sICAM-1 artmaktadır. Behçet Hastalığı oral ve genital ülserler, üveit, artrit ve vaskülit ile karakterize multisistem, kronik inflamatuar bir hastalıktır ve henüz etyolojisi bilinmemektedir. Aktif Behçet Hastalan'nda serum sICAM-1 seviyelerinin inaktif ve normal popülasyona göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde artmış olduğu bildirilmektedir. Üveitin tanı, takip ve tedavisinde, intraoküler inflamasyonun histolojik incelemesi teknik ve etik sebeplerden dolayı pek mümkün olamadığı için periferik kandan elde edilebilecek veriler ve bunların incelenmesi önem kazanmıştır. Bu çalışmamızda, Behçet hastalarının ve non-Behçet üveit hastalarının serum sICAM-1 düzeyleri normal kontrol grubu ile karşılaştırılmıştır. Ayrıca Behçet ve non-Behçet üveit hastalarında üveitin aktif olduğu dönemler ile remisyonda oldukları dönemlerdeki serum sICAM-1 düzeyleri tayin edilerek arada anlamlı bir farkın olup olmadığına da bakılmıştır.30 Behçet ve non-Behçet üveit hastalarında serum sICAM-1 düzeyleri normal kontrollere göre, hem aktif hem de inaktif dönemlerinde, istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yüksek bulunmuştur. Behçet ve non-Behçet üveit hastalarında aktif ve remisyon dönemlerinde serum sICAM-1 düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstermemektedir. Bu iki grup birbirleriyle karşılaştırıldıklarında da arada anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Şiddetli üveit ve üveitle birlikte ekstroküler bulguları olan Behçet hastalarında istatistiksel olarak anlamlı olmasa dahi serum sICAM-1 düzeyleri belirgin olarak farklı bulunmuştur.
Collections