İgA nefropatisinde -308 TNFa polimorfizmi sıklığı ve klinik, laboratuvar ve patolojik veriler üzerine etkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET TNFa, IgAN'de görülen glomeruler inflamasyonun gelişmesinde rolü olan sitokinlerden biridir. TNFa geninin promotor bölgesinde -308' de bulunduğu bildirilen ve TNFA1 ya da TNFA2 allelinin varlığına neden olan bialleik bir polimorfizm tanımlanmıştır. TNFA2 alleli daha fazla TNFa üretimine neden olmaktadır. Bu polimorfizm, 158 IgAN hastasında (106 E:52K) ve 103 sağlıklı kontrolde (63E:40K) çalışılarak, genetik veriler, ilk biyopsi sırasındaki serum kreatinin ve kreatinin klirensi, 24-saatlik proteinuri, KBY ve hipertansiyon varlığı, global optik skor (GOS), KBY olmaksızın renal survi ve spesifik HLA haplotipieri ile karşılaştırmıştır. Amplifıkasyon ve genotip tayini PCR-RFLP yöntemi ile yapılmıştır. A1A1, A1A2 ve A2A2 genotiplerinin sıklığı, IgAN hastalarında sırasıyla %74, %25 ve %1 bulunurken sağlıklı kontrollerde aynı oranlar %83, %14 ve %3 olarak bulunmuştur tf=6.9,p<0.03).A2 homozigot olan tek hasta diğer istatistiksel analizlere dahil edilmemiştir. Klinik, laboratuvar ve patolojik veriler açısından A1A1 ve A1A2 genotiplerine sahip hasta grupları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. A1A2 genotipine sahip hastaların renal survilerinin daha kötü olduğu gözlenmekle birlikte aradaki fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmamıştır. Ayrıca HLA-B8 antijeni ile A1 A2 genotipi arasında ileri derecede anlamlı bir korelasyon saptanmıştır (p<0.0008). Sonuç olarak IgAN hastalarında A1A2 genotipi sağlıklı kontollerden daha sık bulunmakta ancak, bu genotipin, hastalığın başlangıcında ya da seyrindeki klinik, laboratuvar ve patolojik veriler üzerine anlamlı bir etkisi bulunmamaktadır. 35 SUMMARY The development of glomerular inflammation in IgAN has been associated with various cytokines including TNFD. A biallelic polymorphism at position -308, in the promoter region of TNFD has been described and resulted in TNFA1 or TNFA2 alleles, the latter being associated with increased TNFDDproduction. This -308 polymorphism was studied in 158 patients with IgAN (106M;52F) as compared to 103 healthy controls(63M;40F); the genetic data was correlated with S. creatinine and clearance, 24-hr proteinuria, presence of CRF, hypertension, global optic score(GOS) at time of first renal biopsy, survival without CRF and specific HLA haplotypes. PCR-RFLP was used for amplification and genotyping. The respective frequencies of A1A1.A1A2 and A2A2 in patients with IgAN were 74, 25 and 1% compared to 83,14 and 3% in healthy controls (x2=6.9,p<0.03). The only patient homozygous for A2 was excluded from further analysis; No significant difference was found between the patients with A1A1 vs A1A2 genotypes with respect to their clinical, biological or pathological data. Renal survival in A1A2 patients was lower but failed to reach statistical significance. There was a highly significant association between HLA-B8 antigen and A1A2 genotype in patients with lgAN(p<0.0008). In conclusion, patients with IgAN had a higher ratio of A1A2 genotype than the healthy controls and A1 A2 genotype does not seem to have a major impact on the clinical, laboratory and pathological findings either at the time of initial diagnosis or at last follow up. 36
Collections