Sağlık çalışanlarının çocuk istismarı konusundaki farkındalıkları: Tespitler ve öneriler

Abstract

Şiddet, bütün toplumlarda görülen bir olgu olup özellikle cinsiyet temelinde ortaya çıkan, erkek egemen kültür yapıları dolayısıyla genellikle kadın ve çocukların mağduru olduğu bir olgudur. Dünyada ve Türkiye'de yapılan araştırmalar çocuklara yönelik şiddetin, dolayısıyla çocuk istismar ve ihmalinin oldukça yaygın olduğunu ortaya koymaktadır. Evrensel bir sorun olan çocuk istismar ve ihmalinin önlenmesi için son yıllarda önemli hukuksal düzenlemelerin yapıldığı, çocukları korumaya yönelik yasaların yanında kurumsal yapının oluşturulmaya çalışıldığı görülmektedir.Sağlık hizmetleri alanındaki düzenleme ve uygulamalar, şiddet olgularının önemli bir kısmının tedavi gerektirmesinden dolayı çocuk istismar ve olgularının tespit edilmesinde önemli bir rol üstlenmektedir. Çocuk istismar ve ihmal olgularındaki delillerin tespit edilerek gerekli adli süreçlerin başlatılması açısından sağlık çalışanlarının farkındalıkları önem taşımaktadır. Yapılan araştırmalar çocuk istismar ve ihmali olgularının sık görüldüğü ülkemizde sağlık çalışanlarının farkındalıklarının yeterli düzeyde olmadığını ortaya koymaktadır. Bu araştırmada İstanbul ilindeki üc özel hastanede çalışan 256 sağlık çalışanından Çocuk İstismar ve İhmali Konusunda Bilgi Düzeyi anketi ile veriler toplanmış ve SPSS Paket Programı ile bu veriler analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre çalışanların önemli bir kısmı öğrenimleri ve iş yaşamları sırasında çocuk istismar ve ihmali hakkında eğitim almamış, çalışanların önemli bir kısmı son 5 yıl içerisinde şüpheli olgularla karşılaşmasına karşın ilgili makamlara bildirim yapmamıştır. Araştırma bulguları, çalışanların eğitim düzeyi ve meslekte geçirdiği süre arttıkça çocuk istismar ve ihmali ile ilgili bilgi düzeyleri ve duyarlılıklarının arttığını ortaya koymaktadır. Sonuç olarak çalışanların çocuk istismar ve ihmaline yönelik bilgi düzeyleri yeterli seviyede olmayıp karşılaşılan olgularla ilgili delil toplamada zorluklar yaşandığı ve çalışanların bu durumlarla ilgili adli girişimlerin başlatılması için gerekli işlemler konusunda yetersizliklerinin olduğu görülmektedir.

Violence is a common phenomenon in all communities, particularly expressed on the basis of gender; where typically women and children are victimized as a result of male-dominated cultures. Studies conducted in Turkey and around the world show that violence against children, i.e. child abuse and neglect are quite common. Important laws and regulations have been enacted in the recent years in order to prevent child abuse and neglect, which is a universal problem, and an organizational as well as legislative structure is being established for protecting children. Regulations and practices in healthcare field play an important role in the identification of child abuse cases, since the majority of physical abuse cases require medical treatment. The awareness of health professionals is important for identifying evidences of child abuse and neglect, in terms of initiating necessary judicial processes. Studies reveal that the awareness of healthcare professionals is not enough in our country, where child abuse and negligence cases are frequent. In this study, data was collected from 256 healthcare professionals working in two private hospitals in Istanbul with the Awareness Level Questionnaire on Child Abuse and Neglect and the data was analyzed using SPSS Software Package. According to the findings, a significant number of employees did not receive training on child abuse and neglect during their academic and professional life, and a significant number of employees encountered suspicious cases in the past 5 years yet failed to report the cases to authorities. The findings of the study reveal that the level of knowledge and sensitivity about child abuse and neglect increases in parallel to increasing educational attainment and time of service. In conclusion, it is seen that the knowledge level of healthcare professionals on child abuse and neglect is not sufficient, difficulties are experienced in evidence collection in the cases encountered and employees have shortcomings about the necessary procedures to initiate legal action related to these cases.