Prostat dokusunda finasterid, bikalutamid ve cerrahi kastrasyon ile oluşan mikrodamar yoğunluğu değişikliklerinin araştırılması

Abstract

ÖZET Prostata olan kan akımının androjenlerin etkisi altında olduğu değişik çalışmalarda gösterilmiştir. Hormonal tedavilerin (antiandrojenler, kastrasyon vs.) ventral prostata olan kan akımını belirgin olarak azalttığı yapılan hayvan çalışmalarında gösterilmiştir. Androjenin prostatik kan akımı üzerindeki etki mekanizması tam olarak bilinmemesine rağmen, bu etkinin stromal yada epitelyal hücrelerde bulunan vazoaktif maddelerin üretilmesi sonucu meydana gelebileceği bildirilmiştir. BPH' ya bağlı makroskopik hematini ürolojide sık karşılaşılan acil bir sorundur ve tedavisinde antiandrojenlerin etkinliği bilinmektedir. Hematini ile başvuran BPH' lı hastalarda, yan etkileri ve etki mekanizması farklı olan değişik antiandrojenler başarılı bulunmuşsa da, henüz seçilmiş bir tedavi konusunda fikir birliği bulunmamaktadır. Bu çalışmada, yan etki profili ve girişim büyüklüğü birbirinden oldukça farklı olan üç ayrı hormonal tedavinin sıçan ventral prostatındaki anjiyogenez ve mikrovaskülarite üzerindeki etkisi karşılaştırılmıştır. Çalışma amacı ile Grup 1: 28 gün süre ile oral yoldan finasterid tedavisi verilen grup, Grup 2: 28 gün süre ile oral yoldan bikalutamid tedavisi verilen grup, Grup 3: Skrotal olaral bilateral orşiektomi yapılan ve 7. günde ventral prostatı disseksiyon ile elde edilen cerrahi kastrasyon grubu ile kontrol grubu (Grup 4) oluşturulmuştur. Tüm gruplardaki sıçanların ventral prostatları elde edilerek immünohistokimyasal olarak Faktör VlII-ilişkili antijene özgü antikor kullanılarak mikrodamar yoğunlukları karşılaştalmıştır. 24Faktör VlII-ilişkili antijene özgü antikor kullanılarak mikrodamar yoğunlukları karşılaştrrılmıştır. Kastrasyon grubundaki mikrodamar sayısı, diğer tüm gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı derecede düşük bulunmuştur. Bikalutamid ve fînasterid grubundaki sıçanlarda bulunan mikrodamar sayılan arasında anlamlı fark bulunmazken (p>0.05), her iki grupta da kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı oranda MDY azalması saptanmıştır (p<0.05). Sonuç olarak, prostat dokusunda izlenen anjiogenezi baskılamada finasterid, her ne kadar kastrasyon kadar etkili görülmese de, bikalutamidin etkinliğine eş değer niteliktedir. Yan etki profilinin de düşük olması nedeniyle prostat kaynaklı hematüride kullanılabilecek güvenli ve etkili bir ajan olma özelliğinin iyi düzenlenmiş randomize prospektif faz 3 klinik çalışmalar ile de desteklenmesi gerekmektedir. 25