Hidrosefali tedavisinde endoskopik III. ventrikülostominin yeri
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Hidrosefalinin cerrahi tedavisinde kullanılan santiarın gelişen teknolojisine karşın, şant disfonksiyon oranları halen çok yüksektir. Günümüzde endoskopik üçüncü ventrikülostomi, özellikle non-komminike hidrosefali olgularında, şant cerrahisine bir alternatif olarak ortaya çıkmıştır. Literatürde yer alan serilerin başarı ve komplikasyon oranları çeşitlilik göstermektedir. Endoskopi sonrası radyolojik verilere yönelik yapılan çalışmalar kısıtlıdır. Bu çalışmanın amacı, Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroşirurji Anabilim Dalı' nda öpere edilen 103 hastalık serinin başarı ve komplikasyon oranlarını bildirmek, ayrıca endoskopi sonrası elde edilen radyolojik verileri ortaya koymaktır. Nisan 1996 - Mayıs 2002 tarihleri arasında toplam 103 hastaya endoskopik III. ventrikülostomi yapılmıştır. Altı olguda endoskopi, belirli bir süre sonra tekrar edilmiştir. Hastaların 57 si erkek, 46 sı kızdı. Yaşlan 1 ay ile 56 yaş arasında değişmekteydi. Cerrahi sonrası hastalar klinik tablosuna göre; iyi, aynı, ve yetersiz olarak 3 gruba ayrılmışlardır. İyi olan grup cerrahi açıdan başarılı, aynı ve yetersiz olan gruplar ise cerrahi açıdan başarısız olarak kabul edilmişlerdir. Ayrıca hastaların radyolojik tetkiklerinde, cerrahi öncesi ve sonrası; III. ventrikül genişliği ve yüksekliği ölçülmüş, ayrıca ventrikül boyu endeksi (VBE), bikaudat endeks (BKE), ön boynuz endeksi (ÖBE), ve arka boynuz endeksi (ABE) hesaplanmıştır. İstatistiksel analiz SPSS veri tabanında yapılmış ve verileri kıyaslamak için `paired-t-tesf ve `chi- square` testleri kullanılmıştır. Genel başarı oranı % 84, komplikasyon oranı % 6 dır. Sadece bir hasta, santral sinir sistemi enfeksiyonuna ikincil olarak, cerrahiden altı hafta sonra yaşamını yitirmiştir. En başarılı olunan hasta grupları; aquaduct stenozu (% 92), ve tektal plate gliomu (% 100) - pineal tümör (% 86) gibi BOS akımını tıkayan kitlelerde gözlenmiştir. En başarısız sonuçlar; menenjit (% 50) ve subaraknoid kanama (% 50) gibi BOS emiliminin yetersiz olduğu düşünülen olgularda alınmıştır. Bir yaş altı hasta grubundaki başarı oranı (% 77), genel başarı oranının altında bulunmuştur. Başarılı olunan grupta, cerrahi öncesi ve sonrası radyolojik görüntülemeler kıyaslandığında; III. ventrikül genişliğinde ortalama % 31, III. ventrikül yüksekliğinde ise ortalama% 24 lük bir küçülme gözlenmiştir. Ventrikül boyu endeksi, bikaudat endeks, ön boynuz endeksi, ve arka boynuz endeksi' ndeki azalmalar ise sırasıyla; % 11.48, % 6.76, % 15.19, % 15.62 olarak saptanmıştır. Tüm bu farklılıklar istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.
Collections