Sultancifliği semtinde yaşayan asemptomatik çocuklarda enterik patojenlerin bulunma sıklığı
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
ÖZET Bu çalışma, Temmuz-Ağustos 2001 tarihleri arasında, İstanbul'un Sultançıfliği yerleşim bölgesinde yaşayan, şikayeti olmayan, 4-12 yaş arasındaki 1069 çocukta barsak patojenlerinin prevalansının saptanması amacıyla yapıldı. Alınan dışkı örneklerinde parazitik inceleme için etil-asetat sedimentasyon yöntemi, ayrıca Enterobius vermicularis için selofan bant yöntemi kullanıldı. Bakteriye! ajanlardan sadece Salmonella ve Shigella türleri araştırıldı; izolasyon ve tanımlama klasik bakteriyolojik yöntemler kullanılarak yapıldı. Araştırılan patojenler 522 (%48.8) çocukta saptandı. En sık saptanan patojenlerin oranları Enterobius vermicularis, Blastocystis hominis, Giardia lamblia için sırasıyla %24; %23.6; %11.8 olarak belirlendi. Diğer parazitik patojenler sadece 6 (%0.6) çocukta saptandı. Salmonella ve Shigella türlerinin izolasyon oranı %0.6 olarak belirlendi. Enterik patojenlerin bulunma sıklığına etkili olabileceği düşünülen faktörlerden cinsiyet, yaş, babanın eğitim düzeyi, ailenin aylık geliri, aynı evde yaşayan çocuk sayısı, daha önce parazit tedavisi almak istatistiksel olarak anlamsız bulunurken, annenin eğitim düzeyinin düşük olması (P=0.002) ve içme suyu kaynağı olarak kuyu suyu kullanılması (P=0.004) enterik patojen bulunma sıklığını artıran faktörler olarak belirlendi. Sonuç olarak; büyük kentlerin, `Sultançiftliği` gibi, altyapı eksikliklerinin, eğitim, sosyal ve ekonomik sorunların yaşandığı yerleşim bölgelerinde özellikle paraziter olmak üzere enterik patojenlerin oldukça yüksek oranlarda saptanması dikkat çekicidir. Bu durum, salgın infeksiyöz hastalıklar gibi ciddi sağlık problemleri açısından bir tehdit oluşturabilir. Anahtar sözcükler: Çocuklar, dışkı örnekleri, enterik patojenler, prevalans. ıı İNGİLİZCE ÖZET (ABSTRACT) This study was performed to investigate the prevalence of enteric pathogens in asymptomatic children aged 4-12 years living in Sultançifliği, a slum area of Istanbul, during June-August 2001. Ethyl-acetate sedimentation method was used for parasitic examination of stool samples whereas Enterobius vermicularis was investigated by using cell-tape technique. Salmonella and Shigella species were the only bacterial agents investigated and isolation and identification were performed by conventional methods. Those pathogens were detected in 522 (48.8%) of children. The parasites most commonly found were Enterobius vermicularis (24%), Blastocystis hominis (23.6%) and Giardia lamblia (11.8%), other parasitic pathogens were found only in 6 (0.6%) of children. The isolation rate of Salmonella and Shigella was 0.6%. Among questioned risk factors sex, age, father's educational degree, monthly income, number of children living at the same home, having previous antiparasitic therapy were not statistically significant. Mother's educational degree and usage of well-water as water source were the only significant factors (P=0.002 and 0.004 respectively). High prevalance of enteric pathogens, especially parasites in slum areas, like Sultanciftligi, of big cities where people are having sanitary, educational and economical problems is a remarkable result of this study. This situation seems likely to be a threat for possible epidemics of infectious diseases. Key words: Children, stool samples, enteric pathogens, prevalance. m
Collections