Ankilozan spondilit hastalarında antisaccharomyces cerevisiae antikoru (ASCA) sıklığı

Abstract

8. ÖZET Ankilozan spondilit (AS) ve inflamatuar barsak hastalıkları sık birliktelik gösteren, gelişimlerinde ortak patofizyolojik süreçlerin rol oynayabileceği düşünülen hastalıklardır. Ankilozan spondilit seyrinde intestinal inflamasyonun % 60, Crohn hastalığında (CH) ise eklem bulgularının % 26'ya varan oranlarda eşlik ettiği birçok araştırma ile gösterilmiştir. Son yıllarda CH'da anti Saccharomyces cerevisiae antikorunun (ASÇA) pozitifliğinin artmış oranda olduğu ispatlanmıştır. İki hastalık arasındaki kuvvetli bağlantılara dayanarak AS 'de de ASÇA' run pozitif bulunabileceği hipotezi gündeme gelmiştir. Bu bağlantının gösterilmesi seronegatif spondiloartropatiler içinde yer alan AS 'in erken tanısına yardımcı bir serum belirteci sağlayacak ve AS ile CH arasındaki ortak patogeneze ışık tutacaktır. Literatürde AS 'de ASÇA pozitifliğini araştıran 3 çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmalardan ikisinde ASÇA IgA düzeyleri AS'de sağlıklı populasyona göre artmış olarak bulunmuştur. Her iki çalışmada da ASÇA IgG düzeylerinde farklılık gözlenmemiştir. Sonuncu çalışmada ise AS ile sağlıklı kontroller karşılaştırıldığında ne ASÇA IgA, ne de IgG düzeyleri arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır. Bu üç çalışmanın ikisinde UnSpA grubu da çalışmaya katılmış, her ikisinde de ASÇA IgA düzeyleri anlamlı oranda pozitif bulunmuştur; ASÇA IgG düzeylerinde farklılık gösterilememiştir. UnSpA grubunda ASÇA IgA'nın negatif olduğuna dair araştırma bulunmamaktadır. Bizim çalışmamızda 92 AS hastasında ASÇA düzeyleri bakılarak 20 UnSpA, 23 CH ve 25 sağlıklı kontrolle karşılaştırılmıştır. CH'da hem IgA, hem de IgG düzeyleri literatürdekine benzer şekilde artmış bulunmuştur. AS hastalarında ise ASÇA IgA ve IgG düzeyleri sağlıklı populasyona göre farklılık göstermemiştir. Antikor düzeyleri cinsiyet, almakta oldukları tedavi, CRP, HLA-B27 parametrelerinden hiçbirisi ile ilişkili bulunmazken, hastanın yaşı ve hastalık süresi arttıkça hem IgA, hem de IgG pozitifliğinin arttığı gösterilmiştir. BASDAI skoru ile ASÇA IgG arasında da istatistiksel anlamlılığa ulaşan fark saptanmıştır. Literatürde BASDAÎ skoruna bakılarak AS hastalık aktivitesini araştıran başka ASÇA çalışması bulunmamaktadır. UnSpA grubunda ise ASÇA IgA düzeyi artmış bulunmuştur. Bu 43da daha önceki iki çalışma ile uyumludur. Her üç çalışmada da UnSpA grubu 19-20 hasta içermekte olup daha sağlıklı bilgiler elde edilmesi için hasta sayısının genişletilmesi uygun olacaktır. Ayrıca bu hastaların progresif olarak izlenmesi antikor pozitifliğinin klinik anlamının belirlenmesi açısından önemlidir. Çalışmamızın sonucunda AS 'de antikor titresi artmış olarak saptanmamakla birlikte ASÇA IgG'nin hastalık aktivitesi ile ilişkisi olduğu görülmektedir. Bu nedenle BASDAI skoru > 4 olan, hastalık aktivitesi artmış AS populasyonu ile çalışmanın ilerletilmesi AS'de ASCA'nın yeri konusunda aydınlatıcı olacaktır. 44

9. SUMMARY The relationship between spondyloarthropathies and inflammatory bowel disease has been shown by many studies. The ileocolonoscopic studies of patients with ankylosing spondylitis (AS) revealed inflammatory changes in 60% in asymptomatic patients. On the other hand, the joint and spinal involvement in Crohn's disease is seen in up to 26 % of patients with a similar pattern of AS. Antibodies against Saccharomyces cerevisiae (ASCA) are elevated in Crohn's disease. It has been described as a serological marker in diagnosis of undetermined inflammatory bowel disease, especially by combining with perinuclear antineutrophil cytoplasmic antibodies raising in 45-80 % patients with ulcerative colitis. Depending on the close relationship between AS and Crohn's disease ASCA has also been searched in AS. Two previous studies showed an increased prevalence of ASCA IgA positivity in AS, on the other hand a third study failed to show the same results. A group of undifferentiated spondyloarthropathy patients (UnSpA) were included in two of these studies and ASCA IgA were found to be elevated in both of them. In none of these studies ASCA IgG were elevated in spondyloarthropathies. In our study we aimed to investigate the positivity of ASCA in AS and UnSpA. Ninety-two patients with AS and 20 patients with UnSpA were included. 23 patients with Crohn's disease and 25 healthy blood donors were also included as control groups. The results showed an increased prevalence of ASCA IgA in Crohn's disease and UnSpA ( 43,4 % and 30 % respectively); but failed to show the same finding in AS and healthy controls (13 % and 4 % respectively). ASCA IgG were not significantly positive in spondyloartropathies (9,7 % in AS, 15 % in UnSpA, 39,1 % in Crohn's disease and 12 % in healthy controls). There was no relationship between ASCA positivity and gender, medical therapy or C-reactive protein levels. Interestingly, BASDAI scores were higher in ASCA IgG positive AS patients. Also an increased ASCA positivity (both IgA and IgG) were found with an increasing age and disease duration. In contrast to previous studies dealing with ASCA in spondyloarthropathies, our study included a larger sample size of AS patients (n=92). Our results revealed that ASCA IgA levels in AS were similar to healthy donors and this finding was 45consistent with the study of Riente et al. The relationship between higher BASDAI scores and ASCA IgG positivity needs to be confirmed with further studies on AS patients with higher disease activity. 46