Yüksek dereceli nüks gliomlarda radyoterapi sonrası nüks zamanı ile kurtarma kemoterapisinin sağkalım sonuçlarının ilişkisi

Abstract

Amaç: Gliomlar beyin tümörlerinin % 50'sini, bunun da % 80'ini yüksek dereceli gliomlar oluşturmaktadır. Gliomlann tedavisi cerrahi sonrasmda adjuvan tedaviler olan kemoterapi ve radyoterapiyi kapsamaktadır. Ancak bu multidisipliner yaklaşıma rağmen küratif bir tedavi bulunamamıştır. Temozolomide son yıllarda üzerinde yoğun çalışmalar yapılan ümit vaad eden oral bir kemoterapi ajanıdır. Yüksek dereceli gliomlar için prognostik faktör belirlemeye yönelik çalışmalarda yaş, KPS, histolojik tip, kemoterapi tedavisi, cerrahi rezeksiyon miktarı, radyoterapi sonrası nüks süresi araştırılmaktadır. Biz bu çalışmada radyoterapi sonrası yüksek dereceli nüks gliomlarda radyoterapi sonrası nüks zamanı ile temozolomide kemoterapisinin sonuçlarının ilişkisini araştırdık. Gereç ve Yöntem: Ağustos 1999-Kasım 2004 tarihleri arasında Marmara Üniversitesi Hastanesi Tıp Fakültesi Hastanesi Radyasyon Onkoloji AD'da, yüksek dereceli gliom tanısıyla adjuvan / primer radyoterapi sonrasında nüks / progresyon saptanarak kurtarma kemoterapisi başlanmış olan 45 hastanın dosyalan retrospektif olarak incelendi. Yaş, KPS, histolojik tip ve radyoterapi sonrası nüks zamanının tüm sağkalım ve progresyonsuz sağkalımla ilişkisi araştırıldı. Tüm sağkalım, progresyonsuz sağkalım ve 6 aylık progresyonsuz sağkalım Kaplan-Meier yöntemi ile incelendi. Bulgular: Yaş ve histolojik tip hem progresyonsuz sağkalım hem de tüm sağkalımla ilişkili bulunurken, radyoterapi sonrası nüks zamanında herhangi bir ilişki saptanmadı. Medyan sağkalım süresi 12 ay (9-15 ay), 1 yıllık tüm sağkalım % 39 olarak saptandı. Progresyonsuz sağkalım medyan 5 ay (3 - 7 ay), 6 aylık progresyonsuz sağkalım % 38 olarak bulundu Sonuç: Bu çalışmada ve diğer çalışmalarda belirlenen prognostik faktörlerin hasta tedavilerine hangi şekilde yansıyacağına yönelik yeni çalışmalar yapılmalıdır. Anahtar kelimeler: yüksek dereceli gliom, radyoterapi, prognostik faktörler, temozolomide, radyoterapi sonrası rekürrens zamanı

Aim: Gliomas comprise 50 % of brain tumors, and 80 % of this is represented by high grade gliomas. The treatment consists of surgeory prior to adjuvant radiotherapy and chemotherapy. Besides this multidiciplinary approach there is still no curative treatment. Temozolomide is a promising oral agent that has been worked on lately. Age, KPS, histologic grade, chemotherapy treatment, surgical resection, time to recurrence after radiotherapy has been investigated in the studies to determine the prognostic factor for the high grade glioma. In this study we evaluated the time to recurrence after radiotherapy for the recurrent high grade glioma receiving salvage temozolomide chemotherapy. Material and Methods: The charts of 45 patients, who were diagnosed high grade glioma who had recurrence after adjuvant radiotherapy and received salvage chemotherapy between August 1999- November 2004 in Marmara University Hospital Radiation oncology department. The prognostic levels of age, KPS, histological type, time to recurrence after radiotherapy and their relation with overall survival and progression free survival was examined. Overall survival and 6 month progression free survival rates were calculated with Kaplan-Meier method. Results: Time to recurrence after radiotherapy did not show any significant prognostic value while age and histological type was significant both in overall survival and progression free survival. Median overall survival was 12 months (9-15 months), 1 year overall survival 39 %. Progression free survival 5 months (3-7 months), 6 months progression free survival was 38 %. Conclusion: Further studies to evaluate how the prognostic factors in this study and other studies will effect the treatment choices. Key words: high grade glioma, radiotherapy, prognostic factors, temozolomide, recurrence time after radiotherapy