11-14. gestasyonel haftalarda duktus venozus dopplerinin nukal kalınlık ölçümü ile birlikte kullanımının fetal sonlanım açısından değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın amacı 11-14. gestasyonel haftalarda nukal translusensi (NT) ölçümü ile duktus venozus (DV) Doppler akım patentinin birlikte tarama yöntemi olarak kullanımının kötü perinatal sonlanımı öngörmedeki rolünün araştırılmasıdır. 317 tekiz gebede DV Doppler akım patenti ve NT kalınlığı prospektif olarak değerlendirildi. Fetuslarm 17'sinde DV Doppler akımı anormaldi. 21 fetusda da NT kalınlığı 95. persentil üzerinde ölçüldü. ikiyüzdoksanüç vakanın gebelikleri problemsiz sonlandı. Sekiz vakada gebelik sonlanımı anormaldi (4 kromozom anomalis, 4 yapısal anomali). DV Doppler akımında 'a' dalgası kaybı veya yokluğunun duyarlılık, özgüllük, pozitif ve negatif prediktif değeri, sırasıyla %62.5, %95.9, %29.4 ve %98.9 olarak hesaplandı. Anormal DV Doppler akım patenti ve kaim NT saptanması birlikte kullanıldığında bu değerler sırasıyla %62.5, %97.2, %38.5 ve %98.9 idi. Kalın NT saptanan gurupta, DV Doppler akımının normal olması halinde sağlam bebek doğurma oram %87,5 iken, bu oranın anormal DV Doppler akımı saptandığında %61,5'e düştüğü hesaplandı. DV Doppler akım değerlendirmesi 11-14. gebelik haftalarında fetal kromozomal anomalilerin taranmasında yararlıdır ve NT ile birlikte kullanıldığında yanlış pozitif oranım azaltabilir. Ayrıca, DV Doppler değerlendirmesi kalın NT saptanan gebelerde kötü perinatal sonlanım riski artmış olan vakaların saptanmasında yardımcı olabilir. Ancak, NT normal saptanan vakalarda DV Doppler değerlendirmesinin önemi heüz bilinmemektedir.

ABSTRACT The aim of this study was to investigate the role of combined screening with nuchal translucency (NT) thickness measurement and ductus venosus flow-velocity waveform (DV-FVW) assessment at 11-14 weeks' gestation in predicting adverse perinatal outcome. DV flow- velocity waveform and NT were prospectively evaluated in 317 singleton pregnancies. The DV-FVW was abnormal in 17 of the fetuses, NT was above the 95th centile in 21 fetuses. The outcome of pregnancy was normal in 293 fetuses. Eight fetuses had an adverse outcome (4 chromosomal anomalies, 4 structural anomalies). The sensitivity, specificity and positive and negative predictive values of absent or reversed flow during the 'a' wave was 62.5%, 95.9%, 29.4% and 98.9%, respectively. These values were 62.5%, 97.2%, 38.5% and 98.9%, respectively, when DV-FVW abnormalities and increased NT were found simultaneously. In cases with increased NT, the percentage of live births with normal karyotype and no structural defects decreased from 87.5% in normal DV-FVW fetuses to 61.5% in abnormal ones. DV assessment at 11-14 weeks'gestation is useful in screening for fetal chromosomal abnormalities and may help to reduce the false-positive rate when combined with NT measurement. DV-FVW may also have a role in the counselling of parents in the case of enlarged NT by identifying those fetuses with an increased risk of adverse perinatal outcome. However, the value of DV-FVW assessment in cases with normal NT is unclear.