İktisadi faaliyet kollarında işgücü verimliliğinin farklı eğitim düzeylerine göre değerlendirilmesi ve karşılaştırılması

Abstract

Beşeri sermaye, bireyin ya da toplumun sahip olduğu bilgi, beceri, yetenek, sağlık düzeyi ve eğitim seviyesi gibi kavramları kapsamakla birlikte, bir ülkenin ekonomik kalkınmasının da temelini oluşturmaktadır. Ülkelerin beşeri sermayeye yapmış olduğu yatırımlar ve bu yatırımlardan özellikle de eğitim alanına yapılmış olanları, gelişmekte olan ülkeler için ekonomik büyüme ve kalkınma açısından çok önemlidir. Beşeri sermaye kavramı ve bu kavramın en önemli unsurlarından birisi olarak görülen eğitim faktörünün, ekonomik büyüme ve kalkınma için önemi teorik ve ampirik literatürde uzun yıllardır tartışılmaktadır. Bu bağlamda fiziki sermayeden daha çok beşeri sermayenin, ülkelerin büyüme ve yapısal dönüşüm sürecinde kilit rol oynadığı kabul edilmiştir. Eğitimin süresi ve niteliğinin yanında bireyin almış olduğu eğitimi içselleştirmesi gerekli bir unsurdur. Özellikle 1980'li yıllardan sonra birçok iktisatçı uzun dönemli ekonomik büyümenin belirleyicisi olarak beşeri sermayenin dinamik yapısına dikkat çekmiş ve eğitimin bireylere kazandırdığı bilgi ve becerilerin, toplumsal ve ekonomik olarak dönüşüm yaratacağı konusunda fikir birliğine varmıştır.Eğitim, bireylere kazandırdığı beceri ile insanların yaşamları boyunca gelir seviyelerinin belirleyicisi olmaktadır. Eş zamanlı olarak, ülke kalkınması açısından da adil gelir, eşit haklar ve toplumsal dayanışmayı sağlamaktadır. Bu çalışmada, beşeri sermayenin unsurlarından birisi olan eğitimin sektörlere göre getirisi incelenmiştir. Bu bağlamda, Avrupa Birliği ülkeleri tarafından ekonomik faaliyetlerin sınıflanması için geliştirilen NACE Rev.2 sektör kodlarına göre sınıflandırılan 8 sektör ele alınmış ve Cobb-Douglas tipi üretim fonksiyonundan yola çıkılarak, Türkiye'de 2010-2017 döneminde eğitimin işgücü verimliliği üzerindeki etkisi 8 sektöre göre panel veri analizi ile incelenmiştir.

Human capital is the basis of economic development and covers knowledge, skills, abilities, health and education levels that society or individuals have. The investments made by countries to human capital, especially in education area have significant importance for developing countries in terms of economic growth and development.The concept of human capital and the importance of education factor within this concept, have been discussed in theoretical and empirical literature for many years in order to demonstrate its importance for economic growth and development. In this context, human capital is considered to be the key factor for the growth and structural transformation process of countries rather than physical capital. In addition to the duration and quality of education, it is necessary for an individual to internalize the education. Especially after the 1980s, many economists drew attention to the dynamic structure of human capital as the determinant of long-term economic growth and agreed that the knowledge and skills gained by education would lead to social and economic transformation.Education is the determinant of the income that people will gain during their lives. The skills education provide, also lead to fair income, equal rights and social solidarity for the development of the country. In this study, the return of education which is one of the elements of human capital by sectors is examined. In this case, according to the NACE Rev. 2 industry code developed for the classification of economic activities by the European Union countries, 8 classified sectors have been analzyed with using Cobb-Douglas type of the production function as the basis, for the 2010-2017 period, emphasising the effect of education on labor productivity in Turkey by eight industry panel data analysis.